To tylko jedna z 8 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Problem niemiecki po drugiej wojnie światowej. 1.Skutki wojny
Nie ulega najmniejszym wątpliwością, że Niemcy zostały wyzwolone spod ucisku dyktatury hitlerowskiej przez siły zewnętrzne, obce. Opozycja usiłowała ratować dobre imię Niemców, wysuwając hasło głoszące, że obok III Rzeszy, czyli Niemiec Hitlera, są także „inne Niemcy”. Była jednak ona zbyt słaba, by w imieniu tych „innych Niemiec” mogła przejąć władzę lub wystąpić na forum międzynarodowym. Główną siłę walczącą z hitleryzmem tworzyły państwa koalicji antyfaszystowskiej. Koalicja miała bardzo różnorodny skład i skomplikowany charakter. Łączyła ją obawa prze wrogiem. Każdy człon miał jednak odrębne, własne cele, które pragnął realizować po pokonaniu przeciwnika. Jeszcze we wrześniu 1944 roku Europejski Komitet Doradczy przygotował projekt porozumienia, w którym mowa była o zmuszeniu Niemiec do podpisania układu o bezwarunkowej kapitulacji, stracie części obszarów na wschodzie, ale również o tym, że chociaż zachowają jedność państwową, to będą okupowane.
Zgodnie z tymi ustaleniami wojska alianckie wkroczyły do Niemiec. Mianowany przez Hitlera ostatni rząd cywilny Rzeszy z admirałem Karlem Dönitzem na czele został zignorowany . Kapitulację podpisali dowódcy poszczególnych rodzajów wojsk. Chciano w ten sposób uniknąć nowej legendy o niezwyciężonej armii . Kapitulację podpisano 7 maja na froncie zachodnim, a 8 maja na froncie wschodnim. Miała ona charakter kapitulacji bezwarunkowej. 5 czerwca 1945 roku dowódcy wojskowi czterech mocarstw ogłosili w Berlinie deklarację o zwycięstwie nad Niemcami i przejęciu władzy w Niemczech. Dokonano podziału Niemiec na strefy okupacyjne. Do 3 mocarstw (Anglia, USA, ZSRR) dołączono Francję. Berlin zdobyty przez wojska radzieckie i polskie i znajdujący geograficznie w radzieckiej strefie okupacyjnej również podzielono na 4 sektory. W ośrodkach władzę sprawowali lokalni komendanci wojenni, a poszczególnymi strefami zarządzali komendanci wojenni stref. W skali Rzeszy władzę sprawowała Międzysojusznicza Rada Kontroli nad Rzeszą. W skali Wielkiego Berlina, Międzysojusznicza Komendantura Wojenna. W dniach 17 lipca- 2 sierpnia 1945 roku w Poczdamie odbyło się ostatnie wojenne spotkanie przywódców trzech mocarstw. Mimo różnicy zdań uchwalono tekst wspólnej umowy. Zapowiadano, że Niemcy nie zostaną podzielone ani anektowane, lecz będą okupowane. W Niemczech miano przeprowadzić procesy: DENAZYFIKACJI, czyli wykorzenienie zasad, ustaw oraz organizacji hitlerowskich; DEMILITARYZACJA, czyli proces, w którym pozbawia się dany teren wojsk oraz budynków i maszyn o charakterze wojennym; DEKARTELIZACJA, czyli proces polegający na rozbiciu wielkich organizacji przemysłowych zwanych kartelami . DEMOKRATYZACJA, czyli
(…)
… zakończyła się fiaskiem. Jak już wspomniałam w kwietniu 1949 roku do Bizonii dołączyła Francja. W sierpniu 1949 roku przeprowadzono w Trizonii wybory do Bundestagu. 21 wrześniu tego roku rząd Konrada Adenauera ogłosił powstanie Republiki Federalnej Niemiec. W odpowiedzi ZSRR zdecydował się na utworzenie państwa w swojej strefie okupacyjnej. 7 października 1949 roku powstała tu Niemiecka Republika Demokratyczna, rządzona przez komunistyczną partię SED (Socjalistyczna Partia Jedności). Była to „demokracja ludowa” typu stalinowskiego. Berlin wschodni stał się stolicą NRD.
OSOBY:
RFN, prezydent Theodor Heuss (FDP); kanclerzem Konrad Adenauer (CDU)
NRD, prezydent Wilhelm Pieck (SED); premier Otto Grotewhol; faktycznie kierował krajem do 1971 roku Walter Ulbricht.
RFN uznała się za państwo identyczne…
… Okupacyjny. Wstępując do NATO w 1955 roku RFN uzyskała równouprawnienie i partnerskie stosunki z byłymi państwami okupacyjnymi. Faktu tego nie mógł zignorować rząd ZSRR. 13 września 1955 roku ZSRR uznał RFN i nawiązał z nią stosunki dyplomatyczne. RFN nie uznała postanowień poczdamskich ani istnienia NRD jako drugiego państwa niemieckiego. Ale Konrad Adenauer chciał mieć kontakt z ZSRR, dlatego ten dokument…
… RFN uzyskała aprobatę władz okupacyjnych. Stolicę RFN zlokalizowano w Bonn. Hymnem RFN pozostała 3 zwrotka hymnu z czasów Republiki Weimarskiej tzw. Deutschland Lied „Deutschland, Deutschland uber alles…”. Pominięto zwrotki mówiące o ekspansji terytorialnej, zachowano tę która nawoływała do jedności, wolności i prawie do ojczyzny. W rządzie RFN powołano do życia ministerstwo do spraw…
… do nich sprawę uznania układów monachijskich w sprawie Sudetów z 1938 roku za nieważne od samego początku oraz uznania NRD i granicy na Odrze i Nysie Łużyckiej. W 1966 roku rządzące partie chadecji straciły przewagę w parlamencie i musiały pójść na porozumienie z opozycją. Jesienią 1966 roku utworzono gabinet wielkiej koalicji z udziałem SPD. W 1969 roku chadecy przeszli do opozycji, a rząd utworzyli…
… Niemiec rozpadła się na Ossis i Wessis.
Przez pięćdziesiąt lat istniały dwa państwa niemieckie. Granica między nimi była jednocześnie granicą między światem demokratycznym i totalitarnym. Symbolem tego podziału stał się mur berliński.
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)