To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
13. Prezentacja antygenów limfocytom T - limfocyty T w przeciwieństwie do limfocytów B odpowiadają tylko na antygeny związane z cząsteczkami MHC w błonie komórek prezentujących antygen (rozpuszczalne nie)
- fragment antygenu związany w rowku cz.MHC zwany jest agretopem
- cz.MHC klasy I - charakter zamknięty - peptyd (8-10 aa) końcami zakotwiczony w kieszonkach w rowku (aminokwasy kotwiczące), może się uwypuklać (najczęściej uwypukla się epitop)
- cz.MHC klasy II - charakter otwarty - końce peptydu (13-17 aa) wystają po obu stronach rowka
- epitop łączy się z łańcuchami α i β receptora TCR
- limfocyty T rozpoznają więc głównie I-rzędową, być może i II-rzędową strukturę antygenów białkowych i liniowe determinanty
- immunoglobuliny rozpoznają strukturę III-rzędową, determinanty zarówno ciągłe jak i nieciągłe
- prezentacja z cz.MHC I - antygeny syntetyzowane w komórce prezentującej (prezentują prawie wszystkie komórki)
- prezentacja z cz.MHC II - antygeny pochłonięte przez komórkę drogą endocytozy (prezentują wybrane komórki)
- limfocyty T CD8+ - rozpoznają antygeny syntetyzowane w komórce prezentującej połączone z cz.MHC I
- limfocyty T CD4+ - rozpoznają antygeny pochłonięty przez komórki prezentujące połączone z cz.MHC II
Prezentacja antygenów z udziałem cz.MHC I - antygeny endogenne (białka cytoplazmy, przeznaczone do wydzielania, białka błonowe i pasożytów wewnątrzkomórkowych)
- cz.MHC I powszechne w komórkach - prawie wszystkie mogą prezentować
- antygeny mikroorganizmów wewnątrzkomórkowych, głównie wirusów!
- wstępna proteoliza w cytoplazmie (proteasomy) i siateczce śródplazmatycznej, przedtem ubikwitynacja (do lizyny)
- w ubikwitynacji enzymy: aktywujące ubikwitynę, przenoszące i ligazy łączące ją z białkiem
- proteasomy w cytoplazmie i w jądrze kom (proteasom 26S - cylinder 20S i 2 kompleksy regulatorowe 19S)
- cylinder z 4 pierścieni: 2 zewnętrznych (7α) i 2 wewnętrznych (7β) z kanałem w środku
- 3 spośród 7 podjednostek β aktywność: trypsynopodobna, chymotrypsynopodobna i kaspazopodobna (enzymy)
- kompleksy regulatorowe - miejsce przyłączenia poliubikwityny
- oligopeptydy z proteasomy rozkładane przez aminopeptydazy i endopeptydazy
- część z nich transportowana przez transporter TAP1 i TAP2 do siateczki śródplazmatycznej - łączenie z MHC I
- droga ta nie krzyżuje się z drogą endocytozy
- w procesie łączenia się 2 łańcuchów cz.MHC I ze sobą i z peptydem uczestniczą białka opiekuńcze: kalneksyna, kalretikulina i tapasyna
- wirusy bronią się przed zniszczeniem zahamowaniem ekspresji cz.MHC I - komórki bez MHC I nie może prezentować antygenów limT i nie może być zniszczone przez limTc - niszczą je jednak przezornie komórki NK (sygnałem jest właśnie brak MHC I)
(…)
… aktywność i nazywany jest immunoproteasomem
- prezentacja krzyżowa - komórka dendrytyczna prezentująca antygeny wirusowe nie musi być wirusem zakażona - może uzyskać te antygeny z fagocytozy zakażonej, może je prezentować z cz.MHC II i nietypowo z cz.MHC I
Prezentacja antygenów z udziałem cz.MHC II
- w prezentacji antygenów (peptydy i polisacharydy) egzogennych uczestniczą: komórki dendrytyczne, limB i makrofagi
- antygeny rozpuszczalne i nierozpuszczalne podlegają endocytozie w drodze pinocytozy (pić) i fagocytozy (jeść)
- endocytoza rozpoczyna się po związaniu się cząsteczki z odpowiednim receptorem
- powstają endosomy wczesne, późne i lizosomy poprzez zmniejszające się pH (pompa protonowa zależna od ATP)
- proteoliza zaczyna się we wczesnych endosomach - cząsteczki jeszcze nie na tyle pocięte…
…:
prekursory szpikowe
niedojrzałe komórki dendrytyczne obecne w narządach nielimfatycznych, gotowe do endocytozy (fagocytozy, pinocytozy, endocytozy zależnej od receptorów FcR, dla mannozy, składników dopełniacza, receptorów zmiataczy) i transportu
migrujące komórki dendrytyczne w limfie i krwi z fagocytowanymi antygenami
dojrzałe i pobudzone komórki dendrytyczne w narządach limfatycznych, gotowe…
… cieplnego
oddziaływanie limT, zarówno bezpośrednie (przez CD40L-CD40), jak i pośrednie (przez cytokiny)
- w przeciwieństwie do dojrzałych komórek dendrytycznych, formy niedojrzałe mogą indukować tolerancję na prezentowane antygeny, a nawet indukować apoptozę limT
- wydzielają wiele cytokin: interleukiny, chemokiny, TNF, limfotoksynę, TGF-β, INF-γ, G-CSF, GM-CSF
- po dotarciu do narządów limfatycznych…
…
- celem prezentacji antygenu limTh jest ich aktywacja w wyniku proliferacji i różnicowania, do produkcji cytokin wspomagających różnicowanie spoczynkowych limB i prekursorów limTc w komórki efektorowe
- rozpoznanie prezentowanego antygenu (MHC z antygenem - TCR z CD3) dostarcza jeden sygnał z co najmniej dwóch potrzebnych
- sygnał ten, nie dość, że niedostateczny do aktywacji, może jeszcze indukować…
… populacji limfocytów
- istnieją tak zwane mitogeny limfocytów, które są w stanie indukować mitozę u większości limfocytów T lub B - oddziałują na wiele ich klonów
- mitogenami limfocytów są niektóre lektyny, są one pochodzenia roślinnego (fitohemaglutynina, konkanawalina A, mitogen szkarłatki) i bakteryjnego (LPS)
Superantygeny
- o ile dany antygen reaguje tylko z limfocytami T określonego klonu - mającymi…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)