To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Problemy w Europie po II wojnie światowej:
- wybuch kolejnej wojny,
- jak odbudować ekonomicznie Europę,
- odparcie zagrożenia komunizmem,
- co zrobić z Niemcami - zaorać, głodzić - Morgenthau Hans Joachim Morgenthau (ur. 17 lutego 1904 , Coburg ; zm. 19 lipca 1980 ) - amerykański prawnik i badacz stosunków międzynarodowych niemieckiego pochodzenia. Jest uznawany - obok Edwarda Carra - za ojca nurtu realistycznego we współczesnej teorii stosunków międzynarodowych.
Na początku swojej kariery wykładał i praktykował prawo we Frankfurcie nad Menem . W 1937 opuścił nazistowskie Niemcy i osiadł w Chicago , a następnie związał się na resztę życia z tamtejszym uniwersytetem.
Uważa się, że osobiste doświadczenia z niezwykle zideologizowaną, hitlerowską koncepcją polityki międzynarodowej wpłynęły na jego własne poglądy, w których akcentował potrzebę maksymalnie chłodnego i pozbawionego emocji patrzenia na stosunki międzynarodowe. Stał się także piewcą koncepcji równowagi sił i oddzielania moralności zwykłego człowieka od moralności męża stanu. Sześć zasad Morgenthau'a W swoim dziele Politics among nations: the struggle for power and peace Morgenthau zawarł sześć podstawowych zasad realizmu politycznego (zamiennie zwanego realizmem w stosunkach międzynarodowych):
Polityka i społeczeństwo rządzą się obiektywnymi prawami, które są niezależne od woli człowieka, lecz zakorzenione w jego naturze.
Pojęciem scalającym politykę jest interes narodowy definiowany w kategoriach siły.
Zdefiniowany interes narodowy stanowi kategorię obiektywną.
W polityce obecna jest świadomość moralnej wagi działań politycznych, ale występuje tu nieuniknione napięcie polityka-moralność.
Żadne partykularne wartości lub jednostkowy interes narodowy nie mogą pretendować do miana uniwersalnych.
Realizm polityczny zachowuje pewną odrębność od innych szkół stosunków międzynarodowych, (jednak wciąż, jako typ idealny pozostaje etyczny, pociągając za sobą moralność) [1] .
Na pewno nie robić tego, co zrobiono po I wojnie światowej, Niemcy powinny być częścią odbudowanej Europy. W 1945 plany odbudowy obejmowały jeszcze cały kontynent, ale po dwóch, trzech latach, te plany mogą dotyczyć tylko jednej części kontynentu. Jednym z ważnych punktów historycznych było przemówienie z Fulton z sierpnia 1945 r. Churchila - żelazna kurtyna.
Robert Schumann - 19 maja 1950r. - Deklaracja Schumanna - zwrócił się z apelem o powołanie organizacji międzynarodowej, która zarządzałaby przemysłem węglowym i produkcją stali. Stosunki między Francją a Niemcami w tym czasie przypominały obecne między Serbią a Chorwacją. Celem Francji było uczynienie z Niemiec kraju niezdolnego do ponownej agresji, teraz się do zmieniło i w dobrej wierze zwróciła się do Niemiec z propozycją głębokiej współpracy politycznej.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)