Prawo pozytywne - wykład

Prawo pozytywne Z określeniem tym wiążą się różne znaczenia, najczęściej używane jest w celu przeciwstawienia go jakiemuś innemu rodzajowi prawa.
Prawo pozytywne - rozumiane jako prawo mające w ogóle swe źródło w ludzkiej działalności, np . prawo stanowione, prawo zwyczajowe, prawo precedensów itp . Prawo pozytywne przeciwstawiane jest prawu ponadpozytywnemu tzn . prawu natury , obowiązującemu niezależnie od woli ludzkiej, przez człowieka tylko odkrywanemu, wypływającemu z natury rzeczy, ludzkiej natury, nadawanemu przez istoty nadprzyrodzone, prawu zawsze sprawiedliwemu, najlepszemu. Prawo pozytywne - prawo tworzone przez władzę państwową, w przeciwieństwie do prawa pozapozytywnego tzn. nie stanowionego przez suwerena, np. prawo zwyczajowe. Prawo pozytywne - faktycznie obowiązujące , przy czym zwracano uwagę na empiryczne fakty stanowienia prawa, bądź na fakty stosowania prawa przez sądy i organy administracji, bądź na fakty przestrzegania prawa przez obywateli. Ostatnie stanowisko sprowadza się do stwierdzenia, że brak jest uzasadnienia by wprowadzać pojęcie „prawo pozytywne”, gdyż jego zakres pokrywa się z zakresem prawa w ogóle. „Pozytywne” jest tylko zbędnym dodatkiem do nazwy „prawo” i postuluje się, by z tego dodatku w ogóle zrezygnować. Prawo - niezależnie od sposobu powstawania czy tworzenia, całokształt (zbiór) reguł zachowania o cechach generalności i abstrakcyjności, których nieprzestrzeganie jest zagrożone zastosowaniem przymusu państwowego (typologiczna charakterystyka prawa). ... zobacz całą notatkę