To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Krasowski. Notatka składa się z 2 stron.
Prawo państwowe a wewnątrzkościelne Każda władza państwowa realizując swe zadania posługuje się normami prawnymi. Dotyczą one również grup społecznych, skupionych wierzeń religijnych. Sytuacja ta powoduje możliwość powstania konfliktów między unormowaniami państwowymi a wewnętrznym prawem kościołów i związków wyznaniowych. Można wyróżnić 4 teorie, tłumaczące stosunek państwa do prawa wewnętrznych wspólnot religijnych. Teoria pozaprawnej natury - prawa wewnętrznego związków wyznaniowych akcentowała, że prawo może pochodzić jedynie od państwa. Teoria skuteczności prawnej - prawo kanoniczne KK lub prawo wewnętrzne związków wyznaniowych posiada moc obowiązującą w stosunku do wszystkich ludzi. Chociaż teoria ta wyrosła na gruncie KK, nie funkcjonuje obecnie w jego doktrynie. Teoria natury statutowej - prawa wewnętrznego związków wyznaniowych powstała w systemach rozdziału państwa od kościoła. Twórcy tej teorii odmawiają osobowości publicznoprawnej związkom wyznaniowym, uważając je za organizacje lub zrzeszenia prywatne, a ich prawo za statuty tych zrzeszeń. Państwo akceptuje te normy wewnętrzne, o ile nie są one sprzeczne z prawem świeckim. W systemach rozdziału kościoła od państwa relacje norm kanonicznych i świeckich mogą się opierać na następujących zasadach: obojętności, zbieżności, tożsamości, niezgodności lub sprzeczności.
Współcześnie najbardziej rozpowszechniona w państwach kultury zachodniej jest: Teoria recepcji - prawa wewnętrznego związków wyznaniowych przez prawo świeckie. Zgodnie z tą teorią, żadne normy prawa kanonicznego ani jakiegokolwiek związku religijnego nie obowiązują automatycznie na forum państwowym. Mogą jednak w ściśle określonym zakresie uzyskać moc obowiązującą dzięki prawodawczej decyzji kompetentnych władz świeckich. Dzieje się tak często w konsekwencji zawarcia konkordatu lub innego rodzaju umowy między organami państwowymi a przedstawicielami związków wyznaniowych.
Zakres podmiotowy i przedmiotowy zasady wolności sumienia i wyznania We współczesnym prawniczym pojmowaniu zasady wolności sumienia i wyznania wyróżniamy dwa sposoby rozumienia tego pojęcia. Niektórzy badacze utożsamiają pojęcie sumienia i wyznania - tzw. interpretacja zwężająca - co polega na przypisywaniu obydwu pojęciom tego samego znaczenia. Z kolei inni interpretatorzy prawa rozdzielają pojęcia sumienia i wyznania - tzw. interpretacja rozszerzająca . W tym rozumieniu wolność sumienia obejmuje uprawnienia do wolnego wyboru, kształtowania oraz zmiany nie tylko religii, ale światopoglądu w ogóle. Na wolność sumienia składają się pewne nakazy sugerowane przez wartości, według których jednostka postępuje i które inspirują jej działalność.
(…)
…, praktykach określonej religii indywidualnie, zbiorowo, prywatnie lub publicznie.
Współcześnie w naukach prawnych wyróżnia się trzy podstawowe podmioty posiadające uprawnienia do wolności sumienia i wyznania: jednostkę, rodzinę oraz związek wyznaniowy. Katalogi ich uprawnień różnią się pomiędzy sobą. Ustalają je takie akty prawne, jak konwencja rzymska(1950r.), tzw. katalog praw podstawowych(1981r…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)