Prawo intertemporalne

Nasza ocena:

5
Pobrań: 98
Wyświetleń: 889
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Prawo intertemporalne - strona 1 Prawo intertemporalne - strona 2 Prawo intertemporalne - strona 3

Fragment notatki:

Prawo intertemporalne - reguły rozstrzygające o tym jaka ustawa ma zastosowanie do konkretnego czynu jeżeli po jego popełnieniu doszło do zmiany stanu prawnego.
Zmiana po popełnieniu przestępstwa ale przed wydaniem orzeczenia
Zmiana po popełnieniu przestępstwa i po wydaniu orzeczenia
Penalizacja
W chwili popełnienia czyn nie był karalny, ale jak już do sądu dochodzi to okazuje się, że ten czyn sprawcy jest karalny, bo w międzyczasie nastąpiła zmiana ustawy. Sąd zastosuje wtedy regułę z art. 1 KK według której odpowiedzialności karnej podlega tylko ten, kto dopuścił się czynu zabronionego pod groźbą kary w chwili jego popełnienia. Warunkiem odpowiedzialności karnej jest to by czyn w momencie popełnienia był zagrożony groźbą kary. Jeżeli nie to sąd nie może skazać.
Jeżeli w chwili czynu i w chwili orzekania nie istniała ustawa która przewidywała karę i jeżeli taka ustawa wejdzie w życie dopiero po chwili orzeczenia nie może ona prowadzić do odpowiedzialności karnej. Więc pierwszą przeszkodą jest art. 1 KK. Są też zasady procesowe, które odgrywać będą rolę: ne bis in idem - nie można po raz drugi rozstrzygać sprawy, res iudicata - sprawa osądzona, nie można drugi raz.
Depenalizacja
W chwili popełnienia czynu czyn taki był traktowany jak przestępstwo, natomiast w chwili orzekania obowiązuje już nowa ustawa i na jej gruncie czyn taki nie jest już karalny. Więc sąd nie ma kompetencji do rozstrzygnięcia sprawy, bo mu tę kompetencję nowa ustawa uchyliła. Wobec tego jeżeli czyn w chwili orzekania nie stanowi już przestępstwa postępowanie należy umorzyć albo sprawcę uniewinnić, zależy w jakiej fazie jest postępowanie. Z braku kompetencji karnej sprawca nie może podlegać odpowiedzialności karnej.
Ktoś popełnił czyn karalny, został za niego skazany i siedzi może nawet a teraz zmienia się ustawa i mówi: te czyny nie podlegają wcale karze. Zastosowanie ma wtedy art. 4. Par. 4 według którego jeżeli wg nowej ustawy czyn objęty wyrokiem nie jest już zabroniony pod groźbą kary skazanie ulega zatarciu z mocy prawa. Skutki takiego zatarcia to art. 106 KK - z chwilą zatarcia skazanie uważa się za niebyłe, a wpis o skazaniu usuwa się z rejestru skazanych (fikcja prawna - nigdy nie byłem karany). W wypadku depenalizacji częściowej, gdy ktoś był skazany za przestępstwo a zgodnie z ustawą jest to już tylko wykroczenie, nie stosuje się zasady zatarcia skazania a mają zastosowanie zasady związane ze zmianą orzeczonej kary → patrz modyfikacja. Modyfikacja
Dany czyn był karalny a teraz też jest karalny ale inaczej. Art. 4 par. 1 - obowiązuje tutaj zasada lex mitior agit

(…)

… jest względniejsza kładziemy tamę retroaktywności. W razie wątpliwości prawo karne ma charakter retroaktywny.
Prawo karne nie zajmuje się przyszłością, zawsze grzebie się w przeszłości. W typie czynu zabronionego nigdy nie ma wyrażonej relatywizacji czasowej.
Przy stabilizacji nic się nie dzieje. Nic się nie dzieje gdy kara orzeczona mieści się w granicach nowej ustawy.
Domniemuje się, że norma sankcjonująca…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz