To tylko jedna z 244 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Prawo Handlowe 2010/2011
Anna Ochała
Semestr I
1.
Prawo handlowe – pojęcie i systematyka.
Prawo handlowe – termin nieprecyzyjny; wykształciło się już w średniowieczu (jako prawo
kupieckie); używane w charakterze konwencji terminologicznej:
To nie tylko prawo handlu
To zespół norm prywatno-prawnych dot. obrotu gospodarczego - inaczej prawo prywatne,
prawo przedsiębiorców
Zespół norm prywatno-prawnych regulujących tworzenie, ustrój, kształtowanie, zmiany
przedsiębiorców, a z drugiej strony regulujące stosunki prawne pomiędzy przedsiębiorcami
a innymi podmiotami w związku z prowadzoną przez nich działalnością zawodową lub
gospodarczą
Źródła regulacji:
a. Prawo handlowe wewnętrzne – prawo polskie rangi ustawowej
b. Europejskie prawo handlowe – prawo pierwotne, rozporządzenia, dyrektywy
c. Międzynarodowe prawo handlowe – przepisy bezpośrednio stosowanych konwencji
d. Do źródeł nie należą: statuty, wzorce umowne, regulaminy, zalecenia, soft law
Zakres prawa handlowego:
1. Stosunki obustronnie profesjonalne – tylko między przedsiębiorcami
2. Stosunki jednostronnie profesjonalne – tylko jedna strona jest przedsiębiorcą
2.
Miejsce prawa handlowego w systemie prawa.
Modele prawa handlowego
Model dualistyczny
Warunkowany historycznie
Prawo handlowe to odrębna od prawa
cywilnego powszechnego gałąź prawa,
znajdujemy w nim jedynie nawiązania do
prawa cywilnego
Przejaw
–
funkcjonowanie
dwóch
odrębnych kodeksów – handlowego i
cywilnego
Niemcy, Austria, Francja, państwa Europy
Śr.-Wsch.
(w
Polsce
w
okresie
międzywojennym)
Model ten nie występuje w jednolitym
ujęciu
1
Model monistyczny
Młodszy system
„jedność prawa cywilnego”
Podstawowym aktem w zakresie prawa
prywatnego jest kodeks cywilny, który
reguluje obrót powszechny, profesjonalny
i mieszany – konsumencki
Szwajcaria, Włochy, Holandia, Polska (od
1964r.)
Prawo handlowe nie jest odrębną gałęzią
prawa cywilnego ani odrębnym działem
prawa cywilnego
Prawo cywilne dotyczy rzeczy – prawo
rzeczowe
3.
Dwa
sposoby
wyodrębnienia
prawa
handlowego jako gałęzi prawa:
1. System przedmiotowy (Francja) –
pojęcie czynności handlowej, kto się
tymi czynnościami zajmuje jest kupcem
2. System podmiotowy (Niemcy, Austria,
Polska) – centralne pojęcie - kupiec –
ten, kto w sposób zawodowy prowadzi
przedsiębiorstwo zarobkowe. Do nich
stosowano
przepisy
kodeksu
handlowego
Prawo
handlowe
nie
ma
takiego
wyodrębnienia,
zwraca
uwagę
na
podmiotową kwalifikację uczestników
stosunków prawnych
Normy prawa handlowego możemy
zakwalifikować do różnych instytucji prawa
cywilnego
Pojęcie przedsiębiorcy i jego znaczenie w obowiązującym prawie.
Przedsiębiorca
Przedwojenne prawo handlowe – kupiec – ten, kto prowadził zawodowo przedsiębiorstwo
zarobkowe - stała, zorganizowana, nastawiona na zysk działalność gosp. Kupcem
był ten, kto to przedsiębiorstwo prowadził w większym rozmiarze. Kupcami były spółki
handlowe (kupcy rejestrowi). Kupiec był zobowiązany do przestrzegania obyczajów kupieckich
+ staranność sumiennego kupca. Każdy kupiec mógł żądać rozpoznania sprawy przez sąd
handlowy. Tylko kupcy rejestrowi mieli prawo do używania firmy, udzielania prokury
i prowadzenia pełnej rachunkowości.
1.1.1965r. – jednostka gospodarki uspołecznionej
Przemiany społeczno – gospodarcze - ustawa z 1989r. o działalności gospodarczej – pojęcie
podmiotu gospodarczego (potem zastąpione pojęciem przedsię
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)