Prawa uczenia się

Prawa uczenia się. Wynik uczenia się, to zmiany zachodzące w postępowaniu człowieka następujące pod wpływem zdobywanych doświadczeń, jako rezultat wzajemnego oddziaływania takich czynników jak pragnienia, bodźce, wskazówki, reakcje i pozytywne wsparcie. Twierdzenia wspomagające uczenie się określane są w psychologii jako prawa, wśród których wyróżniono:  prawo intensywności wyrażające prawidłowość, że tempo uczenia się zależy od siły reakcji na odczuwane bodźce,  prawo organizacji wyjaśniające, iż uczenie się jest szybsze, gdy przedmiot nauczania jest zorganizowany w związki znaczeniowe,  prawo bliskości w czasie, zgodnie z którym, aby powstały skojarzenia, wydarzenia, które mają być skojarzone powinny następować po sobie w określonym czasie,  prawo ćwiczenia - wykonywanie danej czynności w warunkach sprzyjających uczeniu się sprawia, że późniejsze odtwarzanie jest dużo łatwiejsze,  prawo efektu określa, że reakcje prowadzące do satysfakcjonującego rezultatu są łatwiejsze do wyuczenia się, podczas gdy reakcje mające przykre konsekwencje łatwiej wygasają; aby czyn był satysfakcjonujący, musi zaspokajać osobistą potrzebę lub motyw jednostki w sytuacji uczenia się, Prawo efektu było uzupełnieniem wcześniej sformułowanego prawa styczności (bliskości), które rządziło zjawiskami warunkowania klasycznego i - ogólniej - uczenia się asocjacyjnego. Zachowanie, które wywołuje uczucie zadowolenia, zostaje skojarzone z daną sytuacją i jeśli w przyszłości sytuacja ta się powtórzy, to wzrasta prawdopodobieństwo, że zostanie powtórzone zachowanie. Jeśli sytuacja wywołuje dyskomfort, to spada prawdopodobieństwo takiego zachowania w przyszłości.
 prawo facylitacji mówiące, że uczenie się będzie łatwiejsze, jeśli nowa sytuacja wymaga reakcji na dany bodziec wyuczony w innej sytuacji,  prawo interferencji - uczenie się jest utrudnione, jeśli jakiś bodziec wymagający jednej reakcji w sytuacji przeszłej wymaga innej reakcji w nowej sytuacji.
Prawo dopasowania: reakcja organizmu zachodząca w środowisku w którym działają konkurencyjne rozkłady wzmocnień rozkłada się pomiędzy je proporcjonalnie do wyniku ich wzmocnienia.
Wyróżnia się 5 rozkładów wzmocnień: 1. Rozkład ciągły- każdą poprawną reakcję wzmacniamy
2. Rozkład o stałych odstępach czasowych - zawsze nagradzamy po takim samym czasie, np. Co 5 minut
3. Rozkład o zmiennych odstępach czasowych
4. Rozkład o stałych proporcjach - wzmacniamy zawsze regularnie po takiej samej liczbie reakcji
5. Rozkład o zmiennych proporcjach
Najmniej efektywny jest rozkład ciągły, efektywniejszy ciągły, potem o stałych i zmiennych proporcjach.
... zobacz całą notatkę