To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
PRAWA CZŁOWIEKA I PRAWA OBYWATELA Cechą charakterystyczną jest łączne korzystanie w tych dwóch rożnych kategorii. W czasach rewolucji francuskiej prawa człowieka ujmowane były jako prawa przyrodzone. Prawa obywatela („poddanego władzy państwowej”) pochodziły od władzy państwowej i dotyczył jedynie tych jednostek, które z państwem łączył węzeł obywatelstwa. W stosunku do praw człowieka prawa obywatelskie posiadały zatem swoiście wtórny charakter. Obecnie mamy do czynienia z uniwersalizacją podmiotową praw człowieka. Efektem jest ograniczenie praw obywatelskich do niezbędnego minimum jakim pozostają zwłaszcza prawa wyborcze (także dostęp do urzędów i służby publicznej) Jednak w tym zakresie dochodzi do spektakularnej ewolucji → Łączenie praw wyborczych już nie tyle ze statusem obywatela ile z faktem ustalonego domicylu np. w państwach skandynawskich albo TUE wprowadził kategorię obywatelstwa europejskiego (uzależnienie praw wyborczych od faktu posiadania obywatelstwa kraju pobytu)
Dominującą kategorią jest kategoria praw człowieka - przerodzonych możliwości każdego człowieka. Możliwości te są co do istoty indywidualne chociaż społecznie zdeterminowane, są równe choć ich sytuacyjne zrelatywizowanie nakazuje uwzględniać indywidualną sytuację każdego człowieka. Są możliwościami niezbywalnymi oraz uniwersalnymi w sensie podmiotowym, przedmiotowym terytorialnym i czasowym. Są możliwościami koniecznymi, gdyż bez ich prawnego zabezpieczanie nie może być mowy zarówno o ludzkiej egzystencji jaki i istnieniu demokratycznego porządku prawnego. Prawa obywatelskie są szczególną kategorią praw człowieka. Wiążą się z wymogiem występowania specyficznej więzi obywatelstwa pomiędzy konkretnym człowiekiem a danym państwem. Źródło mają w ludzkiej godności i w tym sensie nie są tworzone czy przyznawane przez państwo.
Współczesna koncepcja praw człowieka za dobro najwyższe i wartość centralną, z której wywodzone są wszystkie prawa człowieka przyjmuje godność osobową jednostki ludzkiej. GODNOŚĆ LUDZKA stała się kategorią normatywną. Jest tym, co stanowi prawdziwą istotę człowieczeństwa w każdym człowieku, coś co pozwala odróżnić go od od innych istot żywych (rozum, samoświadomość, zdolność do podejmowania wolnych decyzji i wolnego działanie oraz odpowiedzialność za własne postępowanie) GODNOŚĆ OSOBISTA (osobowościowa)jest synonimem czci, dobrego imienia, zależna jest od samo percepcji jednostki oraz od postaw innych ludzi. PRAWA CUDZOZIEMCÓW. Znajdują się aktach prawnych regulujących prawa człowieka. Międzynarodowe prawo praw człowieka dopuszcza możliwość ograniczenia przez państwo niektórych praw cudzoziemców znajdujących się na jego terytorium. EKPC dopuszcza, że państwo może nakładać ograniczenia w zakresie działalności politycznej cudzoziemców, choćby ograniczenia te stanowiły faktyczną ingerencję w
(…)
… wypowiedzi, prawo do swobodnego, pokojowego zgromadzania się i zrzeszania obręb klauzuli zakazu dyskryminacji.
Art. 37 „1. Kto znajduje się pod władzą Rzeczypospolitej Polskiej, korzysta z wolności i praw zapewnionych w Konstytucji. 2.Wyjątki od tej zasady, odnoszące się do cudzoziemców, określa ustawa.” Dopełnieniem jest art. 55 ust. 2. zakaz ekstradycji osoby podejrzanej o popełnienie bez użycia przemocy…
… wypowiedzi, prawo do swobodnego, pokojowego zgromadzania się i zrzeszania obręb klauzuli zakazu dyskryminacji.
Art. 37 „1. Kto znajduje się pod władzą Rzeczypospolitej Polskiej, korzysta z wolności i praw zapewnionych w Konstytucji. 2.Wyjątki od tej zasady, odnoszące się do cudzoziemców, określa ustawa.” Dopełnieniem jest art. 55 ust. 2. zakaz ekstradycji osoby podejrzanej o popełnienie bez użycia przemocy…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)