To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
PRACA SOCJALNA JAKO POMOC W ROZWOJU I WE WŁĄCZANIU W RELACJE SPOŁECZNE
Wg koncepcji Szatur-Jaworskiej praca socjalna odnosi się do pracy opiekuńczej, pośrednio ma powiązanie z psychoterapią, wychowaniem i organizacją uczestnictwa w kulturze. Praca socjalna może przyjmować różne formy od pomocy doraźnej do długofalowych działań wspierających rozwój jednostek, grup.
Rola pracy socjalnej to leczenie „choroby społ.”, nacisk na powrót do normalności a nie na dynamikę i rozwój. To profesjonalne działanie polegające na pomocy jednostkom i grupom, to zdefiniowana instytucjonalnie, profesjonalna i wyspecjalizowana aktywność uzasadniająca ingerencję w procesy społeczne i indywidualne ludzkie losy. To działanie społ. ułatwiające jednostkom włączenie się w życie społ. Wg M. Richmond i jej teorii pracy socjalnej ma ona na celu: zrozumienie jednostki, zabiegi psychoterapeutyczne, rozładowujące jej lęk, gniew, niepewność, wprowadza nadzieję i wiarę we własne możliwości.
Zadania pracy socjalnej: diagnozowanie, wspieranie, kompensowanie nierówności dysfunkcji w codziennej egzystencji jedn. grup i całego społeczeństwa.
Cel: zapewnienie społeczeństwu ładu i wdrażanie elementarnych zasad: sprawiedliwości, dbałości o przestrzeganie prawa każdego człowieka do godnego życia.
Praca socjalna zwraca uwagę na problemy jednostkowe, grupowe, środowiskowe. Musi umieć rozstrzygać je w szerokim kontekście środowiskowym. Pracownik socjalny poza zdiagnozowaniem pojedynczego przypadku musi dokonać analizy tego zjawiska na tle szerokich uwarunkowań społecznych i ekonomicznych. Metody pracy środowiskowej służą badaniu środków możliwości, zasobów ludzkich i potencjalnych obszarów ich wykorzystywania. Celem jest zainspirowanie pełnego usamodzielnienia się jednostki.
Praca socjal. to przede wszystkim zespół racjonalnych, przemyślanych działań, które doprowadzają jednostkę do normalnego, samodzielnego funkcjonowania w społeczeństwie. Praca socjalna likwiduje problemy i bariery, niezbędna jest wiedza o potencjalnych zasobach człowieka, które należy wykorzystywać przy kompensacji, reedukacja, resocjalizacja, rewalidacja. Należy wykorzystać więzy rodzinne i kontakty z osobami znaczącymi (autorytety). Celem jest aktywność i samodzielność podopiecznego i jego rodziny i upodmiotowienie świadczeniobiorcy.
Model pracy socjalnej - przykłady ( relacyjny, radykalny)
Istnieje wiele podejść teoretycznych do obszaru praktyki pracy socjalnej. Właśnie te podejścia są nazywane modelami pracy socjalnej. Z modelami łączą się metody i sposoby oddziaływania. Na wybór podejścia teoretyczno - metodologicznego do obszaru praktyki społecznej, w tym przypadku pracy socjalnej mają wpływ takie czynniki jak: ideologie, stanowiące zespoły przekonań większości, bądź też tych członków społeczeństwa, którzy mają więcej władzy (formalnej lub symbolicznej)
(…)
… jednostek zmagających się ze sprostaniem wymogom stawianym przez „większość”. Praca socjalna zorientowana radykalnie odwołuje się do przesłanek bliższych sferze publicznej a której ma miejsce to, co społeczne, a więc to co polityczne.
Przesłanki metodyczne dla radykalnej pracy socjalnej:
Uświadamianie - obejmuje proces refleksji nad charakterem struktur społecznych i wypracowanie alternatywnego obrazu…
…, jak i w samym środowisku życia jednostki. Walorem pracownika socjalnego, orientującego swe działanie w obszarze pracy socjalnej na grupę, społeczność jest aktywność, „wyraźna obecność”, inspirująca innych do czynu i sprawstwa. W obu przypadkach zrównoważenie relacji jest podstawą powodzenia.
Można powiedzieć że realizacja działania w pracy socjalnej zorientowanej relacyjnie odnosi się w istocie rzeczy do sfery…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)