To tylko jedna z 33 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
MARIA KONOPNICKA Maria Konopnicka, z Wasiłowskich pseud. Marko, Jan Sawa, Jan Waręż i in. poetka, nowelistka, pisarka dla dzieci, krytyk, publicystka, tłumaczka Ur. 23 maja 1842 w Suwałkach, w rodzinie ziemianskiej. Dziecinstwo i młodosc spedziła w Kaliszu (od 1849r) Uczyła się początkowow w domu 1855 - 1856 na pensji sakramentek w Warszawie.(tu nawiązała wieloletnią przyjaźń z Elizą Pawłowską - późniejszą Orzeszkową) 1862 -ślub z dierżawcą wsi Bronów (w Łęczyckim) - Jarosław Konopnicki. 1863 -1864 przebywa z rodziną w Dreźnie 1872 - 1877 mieszka w dierżawionym przez męża Gusinie, wychowuje 6 dzieci, pisze. Debiut: wiersz - W zimowy poranek - zamieszczony w "Kaliszaninie" 1870. Cykl poetycki W górach - ogłoszony w "Tygodniku Ilustrowanym" 1876 - przychylne przyjecie zdecydowało o poswieceniu sie literaturze i osiedleniu w Warszawie. Warszawa do 1890 - zarabia publikacjami i udzielaniu lekcji. Bierze udział w wielu inicjatywach społecznych. podróż - Włochy, Austria, Czechy 1883 - 1884 redaguje tygodnik dla kobiet "Świt"1884 - 1886 1890 - dłuższy czas za granica -Francja, Niemcy, Szwajcaria, Włochy utrzymuje żywy kontakt z krajem i polskim zrzeszeniami emigracyjnymi. Należała do inspiratorów akcji protestacyjnej przeciw pruskim represjom wobec polskich dzieci we Wrześni i przeciw ustawom o wywłaszczeniu. 1902 z okazji jubileuszu 25-lecia pracy pisarskiej otrzymała w darze narodowym dworek w Żarnowcu koło Krosna. Mieszkała tu, wyjeżdzając m.in do Warszawy , gdzie w okresie rewolucji 1905 - 1907 brała udział w organizowaniu pomocy sla wieźniow politycznych i ich rodzin. Zmarła 8 października 1910 we Lwowie. ======================================================================= Nowelistyka (nowele) Maria Konopnicka to kontynuatorka osiągnięć nowelistycznych Prusa, Sienkiewicza, a przede wszystkim Orzeszkowej. Już jako znana poetka ogłosiła swój pierwszy tom Cztery nowele 1888 , za którym poszły zbiory Moi znajomi 1890, Na drodze 1893, Nowele 1897. Wypełniły je głownie portrety i biografie nowelistyczne różnych postaci ludowych. Wspułczuciu dla niedoli towarzyszy tu szacunek dla ich wrażliwej moralności [ postacie ludowe] , wielkoduszności, subtelnej nieraz kultury uczuciowej. Bohaterowie Konopnickiej nie tylko znajdują się w sytuacjach tragicznych, ale i potrafią je świadomie, godnie, z poczuciem odpowiedzialności moralnej, a nieraz i z heroizmem przeżywać. ( Banasiowa, Krysta, Mendel Gdański, Józik Srokocz ) Stopniowy awans ludowego bohatera - od opowiadań Świetochowskiego i Sienkiewicza, poprzez utwory Prusa i Orzeszkowej - osiąga w nowelistyce Konopnickiej punkt szczytowy. Tu dopiero bohater ten przemówił własnym głosem, na najgłębszą miarę swych możliwości duchowych; pisarka bowiem najchetniej budowała swe postacie poprzez ich autoprezentację w formie rozmyslania, wspomnienia, wyznania czy rozmowy prowadzonej z dyskretnym narratorem.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)