Pożytki z lasu - ekspotacja

Nasza ocena:

3
Pobrań: 91
Wyświetleń: 1771
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Pożytki z lasu - ekspotacja - strona 1 Pożytki z lasu - ekspotacja - strona 2

Fragment notatki:

POŻYTKI Z LASU - EKSPLOATACJA. Od najdawniejszych czasów drewno i chrust stanowiły główny materiał budulcowy i opałowy. Budowa przeciętnego grodu wymagała wyrębu kilkunastu hektarów lasu, co wobec częstych pożarów osiedli oznaczało duże zużycie budulca. Drewno wykorzystywano również w bednarstwie (beczki), kołodziejstwie, korabnictwie (korab-mały statek). Znaczna część lasów została przerzedzona pod wpływem pozyskiwania drewna dębowego i modrzewiowego na budulec, cisowego-na łuki, jaworowego i lipowego na wykonanie sprzętów i rzeźb, bukowego, brzozowego i dębowego na opał, klepki, wyroby kołodziejskie. W eksploatacji lasu nie ograniczano się tylko do pozyskiwania surowego drewna, ale zajmowano się jego przetwórstwem. W lasach powstawały zakłady produkcyjne nie związane z eksploatacją bogactw leśnych, ale wymagające dużych ilości opału, np. huty żelaza, huty szklane, produkcja garncarska, papiernie. W piecach smolarskich z karczy żywicznych destylowano MAŹ SMOŁOWĄ, z której po odparowaniu uzyskiwano SMOŁĘ CZARNĄ zwaną PAKIEM. Z kory i szczap0 bukowych, względnie brzozowych wyrabiano DZIEGIEĆ - produkt rozkładu termicznego drewna, smoła, ciemnobrunatna ciecz, mieszanina związków fenolowych, węglowodorów i terpenów, stosowana jako środek leczniczy przy chorobach skóry. Wypalano węgiel drzewny na potrzeby metalurgii i farbiarstwa. Zajmowali się tym węgielnicy, na Śląsku zwani kurzakami. Do tego celu używali drewna sosnowego, topolowego i bukowego. Najbardziej wyniszczającą formą eksploatacji lasów było wypalanie popiołu, z którego po wypłukaniu otrzymywano 0,1-0,2% węglanu potasu (K 2 CO 3 ), zwanego później potażem, który miał zastosowanie do wyrobu szkła trudnotopliwego, mydła, w farbiarstwie, garncarstwie, piwiarstwie (potaż żrący - wodorotlenek potasu stosowany jako środek bielący). W pierwsze fazie produkcji towarowej użytkowanie lasu miało charakter masowy na terenach w pobliżu portów nadbałtyckich oraz tam, gdzie były dogodne warunki spławu drewna. W miarę kurczenia się obszarów leśnych musiano przechodzić do bardziej racjonalnych form użytkowania lasu, a produkcja popielarsko-potażnicza przesunęła się w dalsze obszary kraju, gdzie było jeszcze dużo lasów. Pierwsze informacje o eksporcie drewna i produktów leśnych pochodzą z XIII wieku i dotyczą Pomorza Zachodniego, skąd wywożono drewno, smołę, dziegieć, popiół. Z Powiśla eksport ten rozpoczął się w połowie XIV wieku. Od tego czasu datują się duże wylesienia - las eksploatowano rabunkowo, bezplanowo, nie podejmowano prób wprowadzania uporządkowanej gospodarki, ponieważ jeszcze las był w zasadzie wszędzie. Głównym przedmiotem eksportu towarów leśnych na rynki zachodnie były materiały drzewne przede wszystkim do budowy okrętów, drewno masztowe. Szczególnym popytem cieszyło się drewno cisowe pozyskiwane na południu Polski i eksportowane przeważnie do Anglii do wyrobu łuków. ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz