Poznański czerwiec Sytuacja przed czerwcem Wraz ze śmiercią Stalina w marcu 1953 roku, zaczęła polepszać się sytuacja w wielu państwach bloku radzieckiego. Mimo iż w czerwcu 1956 roku podniesiono płace i przemyśle stoczniowym i górnictwie, to jednak o dopuszczeniu robotników do rządów nie było mowy. Wobec takiej sytuacji robotnicy zaczęli wychodzić na ulice. Wydarzenia w Poznaniu -W czerwcu 1956 roku w poznańskich zakładach im. Cegielskiego wybuchły strajki, do których wkrótce przyłączyli się pracownicy Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego i Zakładów Naprawy Taboru Kolejowego. Władze tych zakładów zobowiązały się wcześniej do podniesienia płac i polepszenia warunków pracy, jednak szybko zapominając o swoich obietnicach, nie uczyniły żadnych zmian. Władze starały się, aby negocjacje z robotnikami trwały jak najdłużej, gdyż w tym czasie zaplanowano Międzynarodowe Targi Poznańskie. Nie chciano, aby o sytuacji w państwie dowiedziały się zachodnie media.
-Jednakże wobec oporu pracodawców i bierności władz krajowych, robotnicy 28 czerwca 1956 roku rozpoczęli pochód pod sztandarami haseł patriotycznych, żądając wolności i chleba. W manifestacji wzięło udział blisko 100 tysięcy osób. Po zdobyciu więzienia, skierowali się w kierunku budynku Komitetu Wojewódzkiego i Prezydium Miejskiej Rady Narodowej. Przedostali się również na teren odbywających się właśnie MTP.
-Przeciwko protestującym, władze wystosowały "odpowiednie" środki. Najpierw ranni i zabici padali od strzałów skierowanych do nich z Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego, później kiedy milicjanci odmówili walk, do akcji wkroczyło wojsko. Przeciwko cywilom została wystawionych ponad 10 tysięcy żołnierzy. Wojsko dysponowało czołgami, działami pancernymi, 6 armatami plot, 30 transporterami opancerzonymi, 880 samochodami, 68 motocyklami i kilkoma tysiącami broni ręcznej i maszynowej. Nad siłami pacyfikacyjnymi został postawiony generał Stanisław Popławski
-W efekcie zabito około 75 ludzi, w tym były także ofiary w dzieciach (pierwszą zabitą ofiarą był trzynastoletni chłopiec, Romek Strzałkowski). Rannych zostało ok. 800 osób.
-Ówczesny premier, Józef Cyrankiewicz, w swoim wstąpieniu potępił strajki i demonstracje, grożąc "odrąbaniem rąk, które podniosą się na władzę ludową". Aresztowano wielu uczestników, ale także i przypadkowych przechodniów.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)