Powstanie, zgaśnięcie zastawu- opracowanie

Powstanie, zgaśnięcie i realizacja zastawu.
Powstanie zastawu: zastaw powstawał przede wszystkim a) z woli osób zainteresowanych, przez prywatną i nieformalną umowę pomiędzy zastawcą a zastawnikiem. Innym sposobem ustanawiania zastawu był b) zastaw „ustanawiany milcząco” - bez żadnych umów, oraz c) zastaw sądowy, dla celów egzekucyjnych.
Zgaśnięcie zastawu: zastaw gasł gdy spełnił swoje zadanie - a) przez zapłatę czy zaspokojenie wierzyciela z zastawu. Zaspokojenie musiało być całkowite - zastaw zabezpieczał niepodzielnie całość należności. b) gdy zastawnik zrzekł się swojego prawa, a także c) gdy wierzyciel nabył rzecz zastawioną na własność oraz d) gdy rzecz ta uległa zniszczeniu.
Realizacja zastawu: a) przy zastawie ręcznym (pignus) zastawnik miał rzecz obciążoną od samego początku w swoim władaniu, korzystał z interdyktów posesoryjnych; b) przy hipotece niezaspokojony wierzyciel musiał najpierw uzyskać władanie rzeczą obciążoną.
Zarówno przy zastawie ręcznym (od chwili ustanowienia zastawu) jak i umownym (od chwili zwłoki dłużnika), każdemu wierzycielowi zastawnemu przysługiwało specjalne powództwo o wydanie rzeczy obciążonej - vindicatio pignoris.
Przy hipotece w przypadku wielości zastawów obowiązywała zasada: „kto pierwszy co do czasu ten lepszy co do prawa” (prior tempore, potior iure) - najlepsze stanowisko miał tutaj zastawnik, dla którego najwcześniej ustanowiono prawo zastawu.
Innym sposobem realizacji zastawu były też umowy dodawane przy ustanawianiu zastawu: pactum de vendendo, antichresis, lex commissoria.
1
1
... zobacz całą notatkę