Scharakteryzuj potrzeby nawodnień w warunkach klimatyczno-glebowych Wielkopolski. Do kryteriów przyrodniczych decydujących o celowości i potrzebie wprowadzenia nawodnień w rolnictwie na terenach pozadolinowych zalicza się przede wszystkim kryteria klimatyczne i glebowe. Czynniki te to:
- średnia z wielolecia suma rocznych opadów - potencjalna wskaźnikowa ewapotranspiracja w okresie wegetacyjnym
- różnica pomiędzy potencjalną ewapotranspiracją w okresie wegetacyjnym a sumą opadów atmosferycznych dla tego okresu równą lub większą od 150mm
- stosunek ewapotranspiracji potencjalnej ETp do sumy opadów okresu wegetacyjnego Pweg (większy od 1,4).
Wielkopolska znajduje się w I strefie klimatycznej zróżnicowanej celowości nawodnień deszczowni. Jest to strefa o największej celowości lokalizacji deszczowni, gdyż największe efekty uzyskuje się w wyniku deszczowania gleb III i IV klasy botanitacyjnej oraz sprawnych gleb klasy V. Nawadnianie gleb klasy V daje bardzo wysokie efekty przyrostów plonów. Jednak ze względu na małe zdolności magazynowania wody i słaby kompleks sorpcyjny tych gleb niezbędne jest ich częste deszczowanie małymi dawkami.
Scharakteryzuj warunki stosowania nawodnień deszczownianych. A) terenowe-bierze się pod uwagę rzeźbę terenu oraz kształt pól i całego nawadnianego obszaru w planie. Duży problem stanowią elementy technicznej infrastruktury np. linie energetyczne, drogi bite i żelazne, rowy oraz zabudowania, B) glebowe-wszystkie rodzaje gleb rolniczo użytkowanych mogą być deszczowane. Konieczne jest dostosowanie natężenia deszczowania do rodzaju gleb z uwzględnieniem spadku powierzchni pól oraz rodzaju i stanu roślinności,
C)roślinne-najłatwiej jest deszczować użytki zielone, najtrudniej sady i chmielniki. Deszczowanie roślin ogrodniczych, których plony są konsumowane przez ludzi w stanie surowym wymaga stosowania wody o odpow. jakości.
Scharakteryzuj współczynniki wykorzystania wody w różnych systemach nawadniających. Nawodnienia podsiąkowe-współczynnik wykorzystania wody jest przy podsiąku stałym bardzo wysoki, praktycznie biorąc dochodzić może do jedności. Ponieważ w pełni użytkuje się wody własne, zazwyczaj wystarcza niewielki dopływ z zewnątrz. Orientacyjnie już przy średnim dopływie wegetacyjnym - 0,15 l s-1 ha-1, można zapewnić zrównoważenie niedoborów na użytkach zielonych, a przy dopływie 0,25 - 0,50 l s-1 ha-1 jest gwarancja pokrycia zapotrzebowania, nawet w krótszych okresach wzmożonego parowania.
Współczynniki wykorzystania wody w nawodnieniach zalewowych zwłaszcza zwilżających, na ogół bardzo niskie i dla pojedynczej kwatery kształtują się w przedziale 0,2-0,3. W razie wykorzystania zrzutów można współczynniki te w obrębie obiektu lub kompleksu znacznie podwyższyć.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)