To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Decyzje organu odwoławczego dzielą się na proste i złożone. Do prostych rozstrzygnięć zalicza się: utrzymanie w mocy decyzji organu I instancji, umorzenie postępowania odwoławczego, uchylenie decyzji organu I instancji bez dodatkowego rozstrzygnięcia. Do złożonych rozstrzygnięć zalicza się: uchylenie zaskarżonej decyzji w całości lub w części i orzeczenie w tym zakresie co do istoty sprawy, uchylenie zaskarżonej decyzji i umorzenie postępowania przed organem I instancji, -uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji. W postępowaniu odwoławczym obowiązuje tzw. zasada reformationis in peius (zakaz orzekania na gorsze), w świetle której organ odwoławczy nie może wydać decyzji na niekorzyść strony odwołującej się, chyba że zaskarżona decyzja rażąco narusza prawo lub rażąco narusza interes społeczny. Jeżeli organ rozstrzyga sprawę na niekorzyść strony odwołującej się, winien wskazać w uzasadnieniu swojej decyzji, że w sprawie decyzja zaskarżona rażąco naruszała prawo lub interes społeczny Szerzej co do odwołań, wniosków o ponowne rozpatrzenie sprawy oraz postępowania nimi wywołanego patrz art. 127 - 140 k.p.a.
Celem przybliżenia funkcjonowania instytucji podaję wybrane tezy orzeczeń: 1. Pismo zatytułowane "wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji", ale wniesione do organu odwoławczego przed upływem terminu do złożenia odwołania, podlega rozpatrzeniu jako odwołanie. Wyrok NSA 1.04.1988 IV SA 1001/87 PiŻ 26/1989r. 2. Żądanie strony w postępowaniu administracyjnym należy ocenić na podstawie treści pisma przez nią wniesionego, a nie na podstawie tytułu pisma. Wyrok NSA 2.03.1987 III SA 92/87 PiŻ 36/1987r. 3. Stosownie do art. 127 właściwym do rozpatrzenia odwołania jest organ administracji wyższego stopnia. Przepis ten ustala właściwość instancyjną organów w sprawach nie zakończonych jeszcze decyzją ostateczną i wprowadza od wyrażonej zasady trzy wyjątki: orzekający w I instancji organ administracji państwowej ponownie rozpoznaje sprawę, gdy zwróci się o to strona niezadowolona z decyzji (art. 127 § 3 k.p.a.) [patrz także art. 127 § 4 k.p.a. - L.W.] organ I instancji może wydać nową decyzję, jeżeli odwołanie wniosły wszystkie strony i gdy odwołanie zasługuje w całości na uwzględnienie
(art. 132 § 1). organ I instancji może postąpić analogicznie, jak w przypadku 2, gdy odwołanie wniosła tylko jedna strona, a pozostałe godzą się na uwzględnienie tego odwołania (art. 132 § 1). Każde inne rozstrzygnięcie organu I instancji, od którego odwołała się strona (lub strony), jest ingerencją w sferę kompetencji organu administracji państwowej wyższego stopnia i naruszeniem ustalonej w art. 127 § 2 właściwości funkcjonalnej.
(…)
… stopnia, wyznaczając jednocześnie organ właściwy do przeprowadzenia postępowania już po jego wznowieniu (nie dotyczy to jednak przypadków, gdy decyzję w ostatniej instancji wydał naczelny organ administracji państwowej lub samorządowe kolegium odwoławcze w sprawach należących do zadań własnych gmin). Po przeprowadzeniu postępowania organ wydaje decyzję, w której: odmawia uchylenia decyzji dotychczasowej…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)