Portret kliniczny człowieka (Kozielecki)

Portret kliniczny człowieka (Kozielecki) Portret quasi - kliniczny występuje w koncepcji psychodynamicznej. Człowiek jest istotą niedoskonałą i słabą, posiada działające w sobie ogromne siły wewnętrzne, których w zasadzie nie kontroluje. Powstają konflikty motywacyjne, ale człowiek nie zdaje sobie z tego sprawy. Wywołuje to lęk, z którym człowiek nie umie sobie poradzić i nie umie się przed nim obronić. Taki człowiek potrzebuje opieki i pomocy. Genezę tej koncepcji stworzyli lekarze psychiatrzy, psychologowie kliniczni. W wielu okolicznościach ludzie broniąc się przed konfliktami, lekiem, nerwicą, stosują mechanizmy obronne, np. racjonalizacja, projekcja. Stosują obronę własnego JA, lecz nie jest to do końca skuteczne - wywołuje często konsekwencje, bo po pierwotnym lęku, następuje doznanie lęku wtórnego. Można powiedzieć, że teoria mechanizmów obronnych jest zgodna z klinicznym spojrzeniem człowieka. ... zobacz całą notatkę