To tylko jedna z 5 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Andrzej Halimarski
„ Porozumienie chińsko-brytyjskie w sprawie przyszłości Hongkongu”
Hongkong to maleńka enklawa na południowym krańcu Chin, która w styczniu 1841 została zagarnięta przez Wielką Brytanię. Od 1.07.1997 jest to Specjalny Region Administracyjny Hongkong Chińskiej Republiki Ludowej. Podstawy do istnienia regiony w obecnej formie prawnej dala zasada „ jedno państwo, dwa systemy”, wprowadzona przez Den Xiaopinga pod koniec lat 70. Znaczenie Hongkongu jest bardzo duże, gdyż poza dogodnym, wręcz strategicznym miejscem położeniem, pełni rolę gospodarcza, a także posiada status wolnego portu i strefy wolnocłowej. Ówcześnie był jednym w trzech głównych ośrodków świata kapitalistycznego obok Nowego Yorku i Londynu, najważniejszym w rejonie Pacyfiku i Dalekiego wschodu. Poza tym Hongkong ma również znaczenie dla samej Chińskiej Republiki Ludowej, a uwarunkowane jest to wieloma czynnikami, takimi jak historyczne, polityczne, psychologiczne, etniczne, społeczne oraz ekonomiczne. Właściwe rozwiązanie problemu przyszłości Hongkongu miało dla Chin ogromne znaczenie, gdyż chciano zarówno przywrócenia suwerenności nad tą enklawą jak i zapewnienia stabilizacji i utrzymania jej statusu wolnego portu. Jesienią 1982 roku podjęto decyzję rozważającą przyszłość Hongkongu. Inicjatorem podjęcia rokowań była strona chińska, a bezpośrednią przyczyną był fakt, iż w 1997 roku wygasa porozumienie między Wielką Brytanią a cesarstwem Qingów w sprawie dzierżawy tzw. Nowych Terenów. Niepewność przyszłości wywołała w Hongkongu zaniepokojenie objawiające się w negatywnych skutkach gospodarczo-finansowych rzutujących także na interesy Chińskiej Republiki Ludowej. Kierownictwo Chin wypracowało nową strategię zjednoczenia kraju tzn. reunifikacji Hongkongu, Makau i Tajwanu opierającą się na założeniu „ jedno państwo - dwa systemy społeczne”. W rezultacie podczas wizyty Margaret Thatcher w Pekinie podjęto decyzję o rozmowach. Ustalono także, że zarówno jedna jak i druga strona „podejmą na drodze dyplomatycznej rokowania we wspólnym celu utrzymania pomyślności i stabilizacji Hongkongu”. Wstępne rozmowy rozpoczęły się już w październiku 1982 roku. ATUTY STRON Warto zaznaczyć, że Wielka Brytania dysponowała wystarczająco skutecznymi środkami, aby wykorzystując swą władzę w kolonii doprowadzić do jej destabilizacji ekonomicznej i społecznej, z drugiej strony atuty Chińskiej Republiki Ludowej były bardzo silne. Atuty polityczno-prawne, odnoszące się do traktatów narzuconych Chinom siłą przez Wielką Brytanię, które w świetle prawa międzynarodowego są nieważne. Atuty społeczne podkreślające fakt, iż ludność zamieszkująca Hongkong to w rzeczywistości 98% ludności Chińskiej, posiadającej silne poczucie przynależności narodowej i przyjmującej enklawę Hongkongu za część należącą do Chin.
(…)
… rozwoju ekonomicznego Hongkongu od stosunku z kontynentem. Atuty wojskowe
Atuty międzynarodowe to przede wszystkim świadomość tego, iż Chińska Republika Ludowa mogła liczyć na poparcie światowej opinii publicznej, krajów socjalistycznych, większości państw „trzeciego świata” i części rozwiniętych krajów kapitalistycznych. Londyn w wypadku zajęcia twardej postawy musiałby liczyć się z izolacją…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)