Koniec brytyjskiej obecnści w Hongkongu

Nasza ocena:

3
Pobrań: 182
Wyświetleń: 1211
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Koniec brytyjskiej obecnści w Hongkongu - strona 1 Koniec brytyjskiej obecnści w Hongkongu - strona 2 Koniec brytyjskiej obecnści w Hongkongu - strona 3

Fragment notatki:


Koniec brytyjskiej obecności w Hongkongu Hongkong, niegdyś mała wioska rybacka, jest dziś jedną z wielkich metropolii, liczącą kilka milionów mieszkańców (w tym Chińczyków i wielu imigrantów), ośrodkiem giełdy i centrum finansowo-handlowym. Nie ma wątpliwości, że rozwój taki był możliwy tylko za sprawą panowania tam zasad wolnej gospodarki rynkowej, co z kolei wprowadzone zostało przez Wielką Brytanię. W czasie pierwszej wojny opiumowej, w latach 1840-1842, angielskie kanonierki zmusiły Chiny, kraj wówczas kompletnie odcięty od wpływów zagranicznych, uważany przez jego mieszkańców za centrum świata, do otwarcia. Następnie brytyjczycy wymogli na słabym wtedy cesarstwie koncesje w wielkich miastach nadmorskich, jak na przykład prawo osiedlania, stacjonowania kanonierek, niezależne sądownictwo i wolny handel. Głównym zamiarem Imperium było uczynienie Chin rynkiem zbytu dla wytwarzanego w Indiach opium. W zawartym w 1842 r W Nankingu układzie cesarstwo chińskie zgodziło się na otwarcie pięciu miast portowych i odstąpienie wyspy Hongkong po wsze czasy. W roku 1860 Wielka Brytania nabyła jeszcze część półwyspu Kowloon, a w 1898 wydzierżawiła cały półwysep i tzw. Nowe Terytoria na 99 lat Hongkong stał się ulubionym celem chińskiej emigracji. Wielkie fale emigracji nastąpiły po rewolucji burżuazyjnej w 1911 r, po japońskiej inwazji na Chiny w latach 1937-1939, oraz po utworzeniu ChRL w roku 1949. przed panowaniem brytyjskim Hongkong liczył 2000 mieszkańców, w 1900 mieszkało tam już 300 tyś. osób, w 1931 -1 mln, w 1952 - 2 mln, w 1970 - 3 mln, a w 1997 - 6,4 mln mieszkańców. Wiek XX to wiek wielkich przemian, również w Chinach, które rozwijają się w ogromnym tempie, a w 1971 r. stały się członkiem ONZ. Należy pamiętać też o postępującej dekolonizacji. Termin brytyjskiej dzierżawy Kawloon i Nowych Terytoriów, bez których Hongkong nie mógł by dziś funkcjonować, upływał w roku 1997. W roku 1982 rozpoczęły się więc rozmowy chińsko-brytyjskie, mające na celu ustalenie przyszłości Hongkongu. Tak oto po dwóch latach rokowań, w podpisanej przez premierów Chin Zhao Ziyang i Wielkiej Brytanii Margaret Thatcher 19 grudnia 1984 roku Wspólnej Deklaracji, postanowiono że z dniem 1 lipca 1997 roku Hongkong i dzierżawione przez brytyjczyków Nowe Terytoria przejdą pod zwierzchnictwo Chińskiej Republiki ludowej. Należy podkreślić pewne fakty, które miały decydujące znaczenie dla przyjęcia takiego rozwiązania. Rząd brytyjski zdawał sobie sprawę, że w rokowaniach z rządem ChRL występuje z pozycji słabszego partnera. Bardzo dobrze pokazuje to nazwa "Wspólna deklaracja", a nie "traktat" lub "porozumienie". Trzeba pamiętać, że Chiny nigdy nie uważały Hongkongu za kolonię, nie uznając nierównych traktatów za prawnie wiążące. Już rok po wejściu do ONZ, w roku 1972, Chinom udało się, przy pomocy licznych państw "trzeciego świata", przeforsować skreślenie Hongkongu z listy kolonii, czyniąc go terytorium okupowanym przez Anglików. Mieszkańcy spornego obszaru nie zostali zapytani o zdanie ani zaproszeni do stołu rokowań. Nie istniał wówczas ruch demokratyczny, a Chinom udało się przekonać opinię publiczną, że Hongkong nie jest kolonią, wobec czego wyłączono go z wielkich debat na temat dekolonizacji.

(…)

… nadal w mocy". Zatem wśród nich Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych oraz Międzynarodowy Pakt Praw Gospodarczych, Społecznych i Kulturalnych z 1966 roku będące uzupełnieniem Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka z 1948, które m.in. nakładają zobowiązania w zakresie praw obywatelskich. Językami urzędowymi pozostają angielski i chiński, obowiązuje też nowa flaga Specjalnego Regionu…
…, zgromadzeń, zrzeszeń, podróży, zmiany miejsca zamieszkania, korespondencji, strajku, wyboru zawodu, badań naukowych i wiary. Hongkong zachowa status wolnego portu, obszaru wolnocłowego i międzynarodowego ośrodka finansowego. Zapewniany ma być swobodny przepływ kapitału, a miejscowy dolar pozostanie walutą w pełni wymienialną. Specjalny Region Administracyjny uzyska prawa pozwalająe nie tylko na utrzymywanie…
…, międzynarodowa opinia publiczna ma nadzieję, że Hongkong wpłynie bardziej na system polityczny Chin niż zostanie pochłonięty przez socjalizm. "Kwestia Hongkongu będzie papierkiem lakmusowym wskazującym, czy ChRL obierze kurs na integrację ze wspólnotą międzynarodową, czy kurs konfrontacyjny". Żródło: K. Tomala "Koniec brytyjskiej obecności w Hongkongu" Sprawy międzynarodowe 1997 nr 2 …
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz