To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Pomocniczość/subsydiarność - łączy się ze słowem: zasady zasady subsydiarności.
Pomocniczość - w języku potocznym - ktoś jest nastawiony na pomaganie innym. Odnosi się do potrzeb ludzkich społeczności i państwo, które pojawia się jako podmiot tych relacji. Ma wiele znaczeń:
w encyklopediach znajdziemy to pojęcie połączone z zasadą pomocniczości/subsydiarności: „zgodnie z zasadą subsydiarności”
decyzje powinny być podejmowane jak najbliżej terenów, na których mają być one wdrożone; podkreśla się słuszność tych decyzji tezą, że prawo do podejmowania decyzji powinno być związane z odpowiedzialności za skutki tych decyzji; jeśli podmiot decydujący jest świadomy, że za podjęcie decyzji ponosi odpowiedzialność, to podejmie taką decyzję z większą ostrożnością
zespół, który podejmuje decyzje jest blisko zw. z ludźmi, których decyzja będzie dotyczyć - jest to rozsądne; znają uwarunkowania lokalne
łączy się z teorią skutecznego zarządzania
u podłoża zasady pomocniczości leży przekonanie o efektywności demokratycznych procedur
zasada pomocniczości nie ogranicza się jedynie do zagadnień zw. z zarządzaniem
idea obecna od czasów Arystotelesa
w Polsce stanowi nowość - ludzie często rozumieją tę zasadę jako obowiązek Ludzie mają potencjał do decydowania o własnym losie. Korzenie historyczne: współczesne wyjaśnienie tej zasady nastąpiło w XX w. Wprowadził ją Pius XI w 1931 r. w encyklice „Quadrogessino Anno” - upominające Europę XX w. idee totalitarne urzeczywistniły się w rządzeniu np. Mussolini.
Lata 30. - sukcesy masowych projektów zmian - narzucone zgody przez władców totalitarnych - realizowały się kosztem ludzi, których do realizacji tych projektów wodzowie zapędzali. Wizje Piusa XI - państwa ograniczającego obywateli.
W nauce społecznej kościoła nie wszystkie kręgi społeczne upatrują wyjaśniający wiedzę o świecie, a jednak systemy laickie przyswoiły zasadę pomocniczości np. Komitet UE. Zgodnie z nią państwo rozwiązuje swoje problemy, a dopiero gdy są one niewystarczająco skutecznie realizowane, dopiero przystępuje z pomocą unijny poziom.
W polskim systemie ustrojowym zasada pomocniczości została przyjęta jako podstawowa. Konstytucja z 1997 r. przyjmuje, że państwo jest dobrem wspólnym wszystkich obywateli. Uznaje też autonomię ludzi. UE przekazując fundusze trzyma się zasady subsydiarności - wiedzą, że samorządy wiedzą na co potrzebują pieniędzy, ale potrzebują wsparcia finansowego. Władza centralna musi mieć kontrolę nad tym jak samorządy się rządzą. Obciążanie pewnym zakresem odpowiedzialności jednostek, które mają dane zadanie wykonać. Mają autonomiczne i uzasadnione możliwości; muszą zebrać pewną część funduszy. Z drugiej strony mamy najróżniejsze systemy pomocy.
(…)
… do przetrwania jest potrzebna większa siła niż gromadzenie dóbr do przetrwania na własny użytek. Wypracowali filozofię, która była szkołą myślenia dla ludzi tamtego czasu.
Mit o Prometeuszu.
Filantropia = miłość do człowieka.
Arystoteles - dobro celem społeczności; stworzył ideę państwa jako społeczności. Człowiek musi mieć szansę na zaspokojenie swoich potrzeb. Starożytny Rzym - idea obowiązkowej pomocy…
… i realizacja kontrolnej funkcji pomocy społecznej. Lud można utrzymać w ryzach dając mu chleb i igrzyska - cesarz Trajan. Trajan dopatrzył się w tym warunku stabilności państwa - elementy opieki państwa nad ludem - państwo dotowało zboże, alimentowało dzieci z biednych rodzin - szczególnie chłopców - potrzebowało silnych chłopców do wojska/kupowało sobie mięso armatnie/
Wspomaganie biedaków budowa silnego…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)