Polityka zagraniczna Stanów Zjednoczonych Ameryki (1945-1961/1962) - cele i kierunki aktywności, instrumenty jej realizacji
Tuż po zakończeniu konferencji jałtańskiej USA wydawały się zadowolone z jej wyników. Politykom amerykańskim wydawało się, że ZSRR pragnie współpracy ze Stanami zjednoczonymi. Bardzo szybko zmuszeni zostali do zrewidowania podobnych poglądów. Prezydent Truman coraz wyraźniej rozumiał fatalny polityczny wynik wojny. Jeszcze w Poczdamie amerykanie byli jednak pełni optymizmu, mając atut bomby atomowej. Po zakończeniu wojny USA występowały w roli obrońcy wolności gospodarczej i politycznej, jednak ze zmiennym szczęściem.
Kontynuacja polityki agresji przez ZSRR po zakończeniu wojny wymusiły na Waszyngtonie decyzję by się temu przeciwstawić. W 1947 r. sekretarzem stanu został, Marshall, który był rzecznikiem polityki powstrzymywania, wobec ZSRR. Prezydent Truman sformułował doktrynę zakładającą powstrzymywanie komunizmu jako obowiązek i interes USA. Częścią polityki powstrzymywania miało być wejście w życie planu Marshalla, zakładającego pomoc gospodarcza dla krajów europejskich zniszczonych w wyniku wojny, co miało odsunąć groźbę wykorzystania powojennych trudności przez komunistów. Plan Marshalla, którym wobec sprzeciwu ZSRR nie objęto krajów bloku sowieckiego realizowany był w ramach Europejskiego Programu Odbudowy. Plan Marshalla przyczynił się do integracji krajów zachodnioeuropejskich. USA były aktywne również na scenie politycznej powojennej Europy. Stały się najważniejszym członkiem powstałego w 1949 r. Paktu Północnoatlantyckiego NATO. Polityka powstrzymywania, która w pierwszych latach po wojnie realizowana była w warunkach zimnej wojny, weszła w fazę I wojny peryferyjnej pomiędzy dwoma blokami w czasie wojny koreańskiej. Stany zjednoczone w obliczu komunistycznej agresji, starały się zapobiec podobnemu zagrożeniu w przyszłości zwiększono wydatki na zbrojenia, co w następnych latach zaowocowało wyścigiem zbrojeń pomiędzy USA i ZSRR. Wojna w Korei wzmogła w USA aktywność do walki o wpływy w świecie, co ujawniło się podczas kampanii prezydenckiej 1952. partia republikańska rzuciła hasło zastąpienia polityki powstrzymywania polityką wyzwalania. Kandydat na prezydenta Eisenhower stwierdził, że pokój nie może być okupiony ujarzmieniem narodów przez ZSRR. USA włączyły się do wojny psychologicznej z ZSRR wspierając programy wolnych rozgłośni radiowych.
Na początku lat 50-tych antykomunizm stał się oficjalną ideologią amerykańską. Strategia amerykańska przejawiała się głównie w doktrynie odpychania wpływów komunistycznych i zmasowanego odwetu w razie ataku ZSRR. Polityka USA była jednak nieskuteczna. Po śmierci Stalina nastąpiło odprężenie w stosunkach wschód- zachód i zmiana polityki USA. Administracja Johna F. Kennedyego wyraźnie zwiększyła wydatki na obronę. Nastąpił rozwój amerykańskich badań kosmicznych, jednocześnie uruchomiono zakrojona na szeroką skalę akcję Korpusu Pokoju w ramach, której tys. młodych Amerykanów wyjeżdżały za granicę by pomagać miejscowej ludności w przezwyciężaniu zacofania. Kennedy starał się zacieśnić współpracę z Ameryką Łacińską, proponując krajom tego regionu „sojusz dla postępu”. Jednocześnie administracja amerykańska uwikłała się w plany usuwania siłą niewygodnych przywódców Trzeciego Świata.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)