Polis w okresie archaicznym

Nasza ocena:

3
Pobrań: 91
Wyświetleń: 1029
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Polis w okresie archaicznym - strona 1 Polis w okresie archaicznym - strona 2

Fragment notatki:

Polis w okresie archaicznym
W tworzących się poleis doszło drogą ewolucji do wykształcenia się zasady, że władza sprawowana jest przez wybieranych na ściśle określony czas urzędników i rady. Każde państwo zgodnie z potrzebami i tradycją powoływało różną liczbę urzędników, różnie ich nazywało i przydawało im różne kompetencje. Najczęściej nazywano urzędników archontami ( np. w Atenach). Pełnili swój urząd przez rok, bez możliwości przedłużenia tego okresu.
Basileusi jako grupa zniknęli w epoce archaicznej w większości państw. W Atenach basileus był jednym z archontów pełniącym obowiązki kapłana. Obok urzędników najważniejszą rolę odgrywała rada. W jej skład wchodzili przedstawiciele najważniejszych rodzin, często wcześniej urzędnicy. Członkostwo w radzie najczęściej było dożywotnie. Rada i urzędnicy zdominowali życie polityczne w mieście, tym bardziej, że zgromadzenie mogło się zbierać bardzo rzadko, jedynie by wybrać urzędników i podjąć ważne decyzje. Dopiero w końcu epoki archaicznej zaczęło być ono postrzegane jako najważniejszy organ władzy w państwie
W VII wieku pne w greckich polis wyraźny stał się podział na grupę bogatych obywateli, która piastowała urzędy i aktywnie uczestniczyła w kierowaniu państwem. Członkowie zamożnej elity starali się podkreślać swoją pozycję i wyróżniać się wśród obywateli. Nazywali siebie agathoi ( dobrzy) albo aristoi (najlepsi) a na pozostałych obywateli mówili kakoi (źli). Od określenia aristoi przyjęło się używać terminu arystokracja. Był to także system rządów w którym władza miała należeć do aristoi. Należące do aristoi osoby przypisywały sobie szczególne cechy: kalos kai kagathos - piękny i dobry. Arystokrację z różnych miast greckich łączyły wspólne obyczajowość i kultura wyróżniające ją wśród niższych warstw społecznych. Aristoi przede wszystkim nie musieli pracować, mogli oddawać się publicznym obowiązkom. Charakterystycznym elementem ich obyczajowości były uczty i sympozjony. Sympozjon - wspólne picie wina po posiłku. Brali w nim udział mężczyźni spoczywając na sofach ustawionych w kształcie litery U. Uczta była znakomitą okazją do wymiany poglądów politycznych i uzgodnienia wspólnych przedsięwzięć. Nie kryto fascynacji młodymi chłopcami. Ważnym elementem obyczajowości arystokratów było uprawianie ćwiczeń gimnastycznych stąd ich liczny udział w agonach atletycznych.
Zdarzały się przypadki, że człowiek, który dorobił się majątku mógł wejść do grona aristoi.
Miasta dążyły do zachowania niezależności ale wchodziły w różne układy i związki. Najczęściej zawierano sojusze wojskowe- symmachie do obrony przed wrogiem lub by go wspólnie zaatakować. W końcu omawianego okresu pojawiają się sojusze kilku państwa pod przywództwem jednego z nich nazywanego hegemonem. Taką symmachią był zorganizowany prze Spartę Związek Peloponeski. Szczególną formą współpracy była amfiktionia - wspólnota tworzona przez miasto do opieki nad sanktuarium. Najsłynniejsza z nich to amfiktionia delficka


(…)

… była amfiktionia - wspólnota tworzona przez miasto do opieki nad sanktuarium. Najsłynniejsza z nich to amfiktionia delficka
776r pne - pierwsze igrzyska olimpijskie
Najstarszą konkurencją igrzysk były biegi w końcu VI wieku pne. Oprócz tego w programie znajdowały się zapasy, boks, pankration oraz pentatlon ( skok w dal, rzut dyskiem, rzut oszczepem, zapasy i pankration)
Podczas Igrzysk nagradzano zwycięzców…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz