Połączenia śrubowe

Nasza ocena:

5
Pobrań: 105
Wyświetleń: 1708
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Połączenia śrubowe - strona 1 Połączenia śrubowe - strona 2 Połączenia śrubowe - strona 3

Fragment notatki:

Połączenia śrubowe
Śruby w połączeniach drewnianych elementów konstrukcyjnych są stosowane w przypadkach nietypowych, najczęściej jako łączniki stężają­ce. W takich przypadkach należy korzystać ze śrub znormalizowanych dostosowanych do ty­powych podkładek i nakrętek. Śruby o średnicy mniejszej niż 6 cm rozmieszcza się wg ukła­du połączeń przewidzianego dla gwoździ, nato­miast śruby o większej średnicy wg układu jak dla sworzni.
Jeżeli element jest narażony na odrywanie, nale­ży stosować wkręty. Minimalna średnica wkrę­tów wynosi 4 mm. Wkręty powinny być wkrę­cane w otwory głębokości równej 0,8 długości wkręta i średnicy o 2 mm mniejszej niż średni­ca wkręta. Rozmieszcza się je tak jak gwoździe wg układów przestawnego i prostokątnego. W konstrukcjach drewnianych, w których połą­czenia sworzniowe nie wystarczają do przenie­sienia sił, stosuje się wkładki. Rozkładają one duże siły na większą powierzchnię. Najczęściej używanymi wkładkami są pierście­nie zębate wciskane (rys. 8.14) lub płytki kol­czaste (rys. 8.15). Stosuje się pierścienie:
— jednostronne,
— dwustronne,
— typu Bistyp. Nośność i rozmieszczenie pierścieni przyjmu­je się wg danych producenta potwierdzonych w dokumentach dopuszczających je do stoso­wania w budownictwie.
Wszystkie pierścienie ściąga się śrubami. Dzię­ki przeponie pierścienie są równomiernie wci­skane w oba łączone elementy (rys. 8.16).
W przypadku użycia płytek kolczastych złącza nie trzeba wzmacniać śrubami, ponieważ łączo­ne elementy są utrzymywane siłami tarcia. Najprościej wykonuje się złącze na skowy, w przypadku którego wystarczy dopasować sty­ki łączonych elementów. Rozróżnia się skowy:
— gładkie - do łączenia elementów na długości lub krzyżujących się,
— gwoździowe - do łączenie elementów takiej samej szerokości.
Skowy są najczęście stosowane do łączenia ele­mentów klejonych.
Wszystkie złącza łącznikowe powinny być wy­konane na podstawie rysunków technicznych z podaniem rozmieszczenia gwoździ, sworzni bądź wkładek.
Największą zaletą złączy na klej jest, że przy ich wykonywaniu nie zmniejsza się prze­krój łączonych elementów. Połączenia takie są sztywne i umożliwiają skonstruowanie elemen­tu praktycznie o dowolnym kształcie, z bali lub desek.
Twardnienie kleju w normalnych temperatu­rach trwa od kilku do kilkudziesięciu mi­nut. Należy przy tym utrzymywać stałe warun­ki temperaturowo-wilgotnościowe. Dlatego ele­menty klejone wykonuje się tylko w zakładach specjalistycznych. Kleje stosowane w takich po­łączeniach powinny być odporne na zawilgoce­nie i zagrzybienie. W przypadku elementów łączonych na klej na­leży pamiętać o ścisłym przyleganiu łączonych powierzchni. ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz