To tylko jedna z 10 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
O regionie Region w ujęciu geograficznym Region jest jedną z podstawowych kategorii badawczych spotykanych w naukach geograficznych. Znaczenie to wynika z podstaw metodologicznych geografii, w której przestrzenne przedstawianie zjawisk traktowane jest jako zasadniczy atrybut dyscypliny, odróżniający ją od innych nauk. W ujęciu geograficznym funkcjonuje wiele definicji regionu, różne są kryteria klasyfikacji. W najbardziej ogólnym rozumieniu, regionem jest fragment powierzchni Ziemi, wyróżniony na podstawie jednej lub wielu cech przyrodniczych albo społeczno-gospodarczych; jest to obszar odróżniający się od innych. Regiony określone są granicami i wewnętrznymi właściwościami. Wyrazistość regionu określa stopień zróżnicowania pomiędzy właściwościami wewnątrz regionu i poza jego granicami. Generalnie, pojmowanie terminu „region” daje się sprowadzić do dwóch zasadniczych koncepcji: analitycznej i przedmiotowej. W zasadzie pokrywa się z tym podział na regiony formalne - jednorodne pod względem określonych cech, i funkcjonalne, których jednorodność odnosi się tylko do organizacji różnych działań przy istnieniu wyraźnego centrum . W aspekcie wymiarowości, wyróżnia się regiony jedno- i wielocechowe (proste i złożone ). Większość regionów wyróżnianych współcześnie ma charakter wielocechowy; są one: narzędziem analitycznym; jednorodne w zakresie ściśle określonych kryteriów, które są istotne dla badanego problemu; przestrzennie zwarte (ciągłe); trójwymiarowe; w pewnym stopniu wynikiem ich przeszłości; mają ustalone miejsce w hierarchii regionów tej samej kategorii. Pod względem strukturalnym, wyróżnia się dwa zasadnicze rodzaje regionów: funkcjonalne (węzłowe) i powierzchniowe (jednolite lub formalne). Koncepcja regionu węzłowego opiera się na założeniu powiązania funkcjonalnego obszarów. Natomiast regiony formalne są wyznaczane głównie na podstawie określonych właściwości przyrodniczych . W badaniach struktur powłoki Ziemi uwzględnia się: region fizycznogeograficzny (fizyczny, naturalny) i region społeczno-ekonomiczny (sztuczny, ekonomiczny. Region fizycznogeograficzny (fizyczny, naturalny) wydzielany jest na podstawie cech przyrodniczych, niejednokrotnie przeobrażonych antropogenicznie, dość często jest pojmowany jako krajobraz naturalny . W przeglądowych próbach regionalizacji fizycznogeograficznej istotne są: strefowość zjawisk i procesów przyrodniczych, zróżnicowanie cech i piętrowość krajobrazów oraz charakter i stopień zagospodarowania terenu. W literaturze polskiej pierwsze próby podziału regionalnego kraju w zakresie fizycznogeograficznym datowane są na koniec XIX i początek XX wieku. Podstawę podziału Polski na regiony , nazywane krainami, pasami krajobrazowymi, typami krajobrazu oraz regionami fizycznogeograficznymi stanowiły takie czynniki jak: zróżnicowanie hipsometryczne i geologiczne, a z czasem cały kompleks fizycznogeograficzny.
(…)
…, instrumentarium badawcze i teorie. Pełni więc funkcję integracyjną w badaniach nad regionami w dwojakim wymiarze: między wieloma dyscyplinami naukowymi, oraz wewnątrz socjologii. Szczególnie interesujący i obiecujący jest ten drugi aspekt. Jest ona bowiem w stanie dyskontować dorobek innych subdyscyplin socjologii i teorii socjologicznych dla potrzeb badań nad regionami. Szczególnie bliskie są tu: socjologia…
… są landy w Republice Federalnej Niemiec, regiony Hiszpanii lub Wielkiej Brytanii. Regiony autonomiczne rzadko występują w państwie unitarnym. Najczęściej wynika z obawy władz centralnych danego państwa przed tendencjami separatystycznymi mieszkańców poszczególnych regionów. Stanowią jednak regułę w państwie o charakterze federalnym, gdzie uprawnienia władzy państwowej są silnie zdecentralizowane. Dosyć…
… - jej dwa regiony (Madera i Azory) są wyjątkiem w unitarnej strukturze państwa.
Zróżnicowanie to istnieje i jest jedną z przyczyn, dla której pojawiają się trudności ze znalezieniem na szczeblu regionalnym wspólnot niższych, których samodzielność ma ochraniać zasada pomocniczości. W sposób oczywisty utrudnia także prowadzenie polityki regionalnej przez Unię Europejską. Ze względu na wspomniane powyżej różnice…
… humanistycznych i społecznych funkcjonują dwa sposoby wyznaczania regionów: linearny (tak jak w innych naukach) oraz poprzez wyznaczenie centrum badanego zjawiska i pomiar jego nasilenia w zależności od odległości od tego centrum. Sposób drugi jest szczególnie przydatny np. dialektologii, antropologii, etnografii i kulturoznawstwie. Niekiedy oba te sposoby znajdują zastosowanie równoczesne. Od lat 70. XX…
… powinno zaliczyć się także Belgię (która po reformie konstytucyjnej w początku lat dziewięćdziesiątych jest państwem w pełni federalnym, oraz Włochy - włoskie regiony mają kompetencje ustawodawcze, są one jednak bardzo ograniczone, regiony podlegają zresztą bardzo silnej kontroli ze strony państwa;
państwa regionalne - w tej grupie tak naprawdę pozostaje tylko Francja ze swoimi 26 regionami samorządowymi;
państwa…
…: NUTS 1,
NUTS 2
NUTS 3.
Jednostki NUTS 1 odpowiadają wielkością regionowi europejskiemu Labasse'a - mają przeciętnie 35 100 km2 powierzchni i 5 mln mieszkańców. Są jednak bardzo zróżnicowane. Niemiecki Szlezwik-Holsztyn tak naprawdę zalicza się do NUTS 2, a Saara jest jeszcze mniejsza. Hiszpański region Centro ma 215 025 km2 powierzchni, a Zuid-Holland - 7315 km2. Angielski South-West zamieszkuje…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)