To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Pojęcie prawa międzynarodowego publicznego Definicja prawa międzynarodowego publicznego Prawo międzynarodowe publiczne - zespół norm regulujących stosunki wzajemne miedzy państwami oraz organizacjami międzynarodowymi i innymi uczestnikami stosunków międzynarodowych mającymi zdolność do działania w stosunkach międzynarodowych. Definicjami które szerzej charakteryzowały normy prawa międzynarodowego, były definicje radzieckie - „ normy regulują stosunki między państwami w procesie ich walki i współpracy, dążą do zabezpieczenia ich pokojowego współistnienia, wyrażają wolę klas panujących w tych państwach i chronione są przymusem stosowanym przez państwa indywidualnie lub zbiorowo”. Stwierdzenie że normy zabezpieczone są przymusem stosowanym indywidualnie lub zbiorowo, jest w przypadku norm prawnych oczywiste, gdyż inaczej były by to normy moralne czy kurtuazji międzynarodowej. Kwestia nazwy. Obok nazwy „prawo międzynarodowe” spotykamy: „prawo narodów” wywodzi się z łacińskiego ius gentium, choć w czasach rzymskich termin ten miał inne znaczenie (była to część prawa rzymskiego regulująca stosunki obywateli rzymskich z cudzoziemcami oraz w przypadku określenia przepisów i instytucji wspólnych wszystkim narodom. Termin ten używany był również w konstytucji 3 maja 1791. Termin ten przyjął się jako regulujący stosunki miedzy państwami. „prawo międzynarodowe” wprowadził w R. Zouche w XVII. Od XVIII wieku obie nazwy występowały równolegle. W Polsce z nazwy „prawo narodów” zmieniono na „prawo międzynarodowe publiczne” z uwagi na nazwę przedmiotu wykładanego na studiach prawniczych i administracyjnych. ponieważ prawo międzynarodowe nie reguluje stosunków między narodami ( z wyjątkiem narodu walczącego o wolność) lecz między państwami zastanawiano się nad zmianą nazwy. I. Kant uważał że powinno się używać terminu „prawo państw”, F. von Liszt, G. Jellinek, N.Korkunow próbowali wprowadzić nazwę „prawo międzypaństwowe”, Tube proponował termin „prawo międzysuwerenne” a G. Hegel i F. von Holtzendorff opowiadali się za zmianą słowa „międzynarodowe” na „zewnątrzpańsywowe”. Obecnie na skutek postępu prawa wszystkie proponowane nazwy zamienne są już za wąskie. Ponadto za pozostawieniem obecnej nazwy przemawiał fakt iż słowo „nation” w językach angielskim i francuskim oznaczają naród, i to że naród ma inny niż w XVII w. status. Ma on prawo do stanowienia a w przypadku narodu walczącego o niepodległość jest podmiotem prawa międzynarodowego. Słuszna jest krytyka dodatku „publiczne” bo normy prawa prywatnego stanowionego, wprowadzanymi przez umowy międzynarodowe to fragment prawa międzynarodowego, natomiast ustawy wewnętrzne o prawie międzynarodowym prywatnym błędnie określane są jako międzynarodowe.
(…)
… pracy sfery działania systemów prawnych poszczególnych państw przez określenie które z nich stosować. Pojęcie, źródła, rozwój i stosowanie prawa prywatnego międzynarodowego.
Prawo międzynarodowe prywatne - dział prawa wewnętrznego związane z:
prawem opiekuńczym
prawem pracy
prawem rodzinnym
prawem cywilnym.
Są to sytuacje czy stosunki związane z elementem obcym czyli sytuacje, gdzie dany problem…
… cywilnego, rodzinnego, opiekuńczego oraz prawa pracy, którego w stanie faktycznym jest element obcy ( element międzynarodowy, element zagraniczny, stosunek międzynarodowy).
Maksymiliana Pazdana
prawo prywatne międzynarodowe w swej kolizyjnej części obejmuje przeto ogół norm rozgraniczających w stosunkach zakresu prawa cywilnego, rodzinnego i opiekuńczego, oraz prawa pracy sfery działania systemów prawnych różnych państw, a to przez określenie, który z nich należy stosować.
Jednolite prawo międzynarodowe prywatne
Zespoły norm, które maja charakter umów, które regulują kwestie do których państwa podchodzą tak samo ( w takim a takim przypadku sprawa zostanie rozwiązana według takiego prawa). Np. przy ustalaniu obywatelstwa.
Źródła prawa prywatnego międzynarodowego
akty prawa wewnętrznego
umowy międzynarodowe…
… międzynarodowego prawa prywatnego.
Są to tzw. normy kolizyjne - normy które decydują o normach - rozgraniczają sfery działania systemu prawnego w przestrzeni, określają, który z tych systemów jest kompetentny. Wskazują na kompetencje właściwego sadu. Norma kolizyjna jest to norma, która wskazuje system prawny mający znaleźć zastosowanie w danej sprawie, zawiera regułę zachowania dla adresata normy. W ramach normy kolizyjnej znajduje się bardzo ważny wskaźnik nazywany łącznikiem. Łączniki łączą konkretną sytuację z określonym systemem prawnym. Każdy łącznik zawiera określnik, który wskazuje nam na sposób postępowania. Ten określnik może dotyczyć np. spadkodawcy, obywatelstwa, może być określenie każdoczesne tzn. za każdym razem. Rodzaje łączników: 1. personalne (dominują w sprawach osobowych, rodzinnych, spadkowych…
… - nawiązują do więzi między osobą fizyczną a określonym obszarem prawnym, wśród nich na czoło wysuwają się dwa łączniki : obywatelstwo i domicyl (łącznik zamieszkania - występuje jeszcze w WB)
przedmiotowe dotyczą:
miejsca położenia rzeczy ( tam gdzie się rzecz znajduje)
dokonania czynności prawnej ( łącznik zdarzenia prawnego)
siedziby sądu orzekającego ( jeśli zdarzenie miało miejsce w okręgu danego sądu…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)