To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Pojęcie JA
Struktura JA
Obraz siebie: centralny element struktury osobowości. Pełni funkcję integracji i stabilizacji osobowości, zapewnia trwałość i powtarzalność działań. Jest to “prywatna” koncepcja struktury własnej osobowości
Definicje obrazu siebie:
Combs i Snygg - organizacja wszystkich właściwości, które jednostka nazywa swoimi lub sobą
Rogers - świadomość własnego istnienia i funkcjonowania. To, co można powiedzieć o sobie, kiedy mówi się “ja”, “mnie”
Organizacja obrazu siebie ze względu na formę
Stabilny - niestabilny
Stabilny zwany jest stylem życia - stanowi punkt odniesienia dla zachowania człowieka. Niestabilny tworzy się, gdy dziecko często zmienia środowisko, stosuje się wobec niego rozbieżne metody wychowawcze (np. mama - babcia, szkoła - dom). Powstaje wówczas niestabilny układ odniesienia, co powoduje trudności z przystosowaniem
Pozytywny - negatywny
Pozytywny - gdy człowiek przypisuje sobie cechy uznawane w danej kulturze za pozytywne. Człowiek taki jest lepiej zorganizowany emocjonalnie, łatwiej osiąga w życiu sukcesy
Negatywny - gdy człowiek przypisuje sobie negatywne cechy danej kultury; żyje tak, by potwierdzać swój obraz siebie (chociaż taki nie jest)
Bliski ideałowi siebie - odległy od ideału
Obraz siebie nie powinien być zbyt odległy od ideału siebie, bo taki człowiek nie będzie działał skutecznie: brak samoakceptacji powoduje trudności z przystosowaniem (tzw. psychiczna inflacja)
Gdy zbyt bliski ideałowi siebie - psychiczna deflacja (człowiek jest tak zadowolony z siebie, że już nie pracuje nad sobą)
Konkretny - globalny
Globalny - gdy obraz siebie jednostki jest mglisty, niejasny; nie potrafi o sobie powiedzieć, jaka jest, żadnej cechy wyodrębnić. Człowiek taki jest zmienny, ulega wpływom innych i własnym zachciankom. Nie ma poczucia własnej odrębności
Konkretny - odwrotnie
Organizacja obrazu siebie ze względu na treść
Cechy fizyczne (ładny, brzydki)
Cechy fizjologiczne (zdrowy, chory)
Cechy psychiczne (emocje, cechy temperamentu, popędy, potrzeby itp.)
Treść jest świadoma. Im więcej człowiek wie, tym bogatsza jest treść. Mechanizmy obronne utrudniają wgląd w siebie Mechanizmy obronne
Definicja (Laughlin) - automatyczne i nieświadomie podejmowane działanie, zmierza do rozładowania emocjonalnego napięcia, rozwiązania konfliktu oraz zmniejszenia lęku w sytuacji, z której wyraźne zdanie sobie sprawy jest dla człowieka nie do zniesienia
Rolą mechanizmów obronnych jest godzenie dwóch sprzecznych tendencji reagowania; by chronić jednostkę przed lękiem, wstydem, poczuciem winy, bronić jej dobrego mniemania o sobie
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)