To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Pojęcie i zadanie patrologii Wstęp ogólny Przekaz Bożego Objawienia Bożego dokonuje się dwoma drogami, przez:
Pismo święte - jest mową Bożą, utrwaloną pod natchnieniem Ducha Świętego na piśmie (objawienie pozytywne).
Świętą Tradycję - słowo Boże powierzone Apostołom przekazuje w całości ich następcom, by oświeceni Duchem Prawdy, wiernie je w swym nauczaniu zachowali, wyjaśniali i rozpowszechniali.
Sobór Watykański II w Konstytucji dogmatycznej Dei Verbum podaje: „Tradycja święta i Pismo św. ściśle się ze sobą łączą i wiążą [...] wypływając z tego samego źródła Bożego, zrastając się jakoś w jedno i zdążają do tego samego celu” .
Czas objawienia pozytywnego zamknął się ostatecznie wraz ze śmiercią ostatniego z Apostołów. Był to jedyny i szczególny czas. Jednakże każde pokolenie chrześcijan czytało Pismo św. i przyjmowało przekaz wiary. Tradycja (łac. traditio, -onis - od tradere znaczy oddanie komuś czegoś; przekazanie nauczania, wiedzy, relacji o czymś) - przekazanie prawdy objawienia (depozytu wiary), którą przekazał nam Jezus Chr. Ten przekaz nie jest mechanicznym przekazem. Po zakończeniu się objawienia pozytywnego rozpoczął się czas recepcji, czas głębszego zrozumienia tego, co Bóg nam przekazał. Nazwy patrologia użył po raz pierwszy w 1653 r. luterański teolog Jan Gerhard na oznaczenie nauki o życiu i pismach Ojców Kościoła.
„ Patrologia - jest nauką teologiczną, która wszystkich pisarzy starożytności chrześcijańskiej, powołanych na świadków nauki Kościoła, ujmuje jako pewną całość i opracowuje zgodnie z metodycznymi zasadami historii” .
Patrologia - studium pisarzy wczesnochrześcijańskich.
Patrologia - (Ð pat»r - ojciec; Ð lÒgoj - nauka) jest nauką zajmującą się wszystkimi zabytkami literatury wczesnochrześcijańskiej, tzn. dziełami Ojców i pisarzy kościelnych, jak też dziełami pisarzy nie należących do Kościoła. Zakres badań obejmuje więc pisma autorów nieznanych (teksty liturgiczne, akta soborowe, akta męczeństwa, życiorysy świętych, symbole wiary, epigrafy, nieliterackie znaleziska papirusowe), wrogich Kościołowi, czy też wywodzących się ze środowisk heterodoksyjnych.
Patrystyka - nazwa pochodzi z dogmatycznych podręczników XVII w., które rozróżniały podział teologii na: biblijną, patrystyczną, scholastyczną i spekulatywną. Jest ona już dyscypliną ściśle teologiczną, mającą za przedmiot swych dociekań rozwój teologicznej myśli Ojców Kościoła, ukazywanie jak się ona rozwijała oraz w jakim języku czy formach się wypowiadała np. jak rozwijała się myśl eschatologiczna, nauka o wolnej woli itd. W tym ujęciu patrystyka (teologia patrystyczna) stanowi pierwszy okres historii teologii i jest częścią historii dogmatów.
(…)
… misteryjnych (Kybele, Izydy, Mitry). Samo przekazanie ustnej tradycji wtajemniczonym było traktowane jako zrodzenie duchowe.
Analogicznym pojęciem do tytułu „Ojcowie” był w starożytności grecko-rzymskiej tytuł „Starsi” (presbyteroi, maiores). Ci uchodzili za stróżów starych nienaruszonych praw, zdrowych obyczajów i nieskażonej tradycji.
2. W Starym i Nowym Testamencie W Biblii termin „ojciec” pojawia…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)