To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Pojęcie i cechy lobbingu. Wysłuchanie publiczne. Cechy lobbingu wg polskiej ustawy. Lobbing: ojczyzną lobbingu są Stany Zjednoczone, Europa znacznie mniej chętnie angażuje się w rozwiązania tego typu, twierdząc, że w systemie przedstawicielskim sprawowania władzy nie ma miejsca na lobbing, że jeśli jest parlament, to nie ma miejsca na lobbing. Jest to jednak nietrafne podejście. Trzeba stwierdzić, ze lobbing jest faktem, rzeczywistością i nic tego zmienić nie może, tym bardziej jeśli weźmie się pod uwagę, że współczesne państwo zajmuje się wszystkim, nie ma dziedziny w którą by państwo nie ingerowało (w różny sposób). W USA lobbing jest rozwinięty na szczeblu stanowym i federalnym. Przez lobbing rozumiemy oddziaływanie grup interesów na władzę. Możemy rozróżnić lobbing skierowany na władzę ustawodawczą i na wykonawczą. To oddziaływanie polega na komunikowaniu się i nakłanianiu. Najistotniejszym elementem lobbingu jest informacja. Lobbing może być legalny i nielegalny. Istnieje model pluralistyczny i korporacyjny lobbingu. Model pluralistyczny jest charakterystyczny dla USA i Wielkiej Brytanii. Model korporacyjny jest charakterystyczny dla Europy Centralnej, w szczególności kraje Europy Północnej. Pierwowzorem lobbingu była pierwsza poprawka do konstytucji amerykańskiej, która przyznała prawo do obrony swoich interesów np. poprzez kierowanie petycji. Amerykanie wprowadzili pierwszą ustawę regulującą pojęcie lobbysty w 1946 r., potem ją zmieniali, dziś ta definicja brzmi: „Lobbystą jest osoba, która utrzymuje więcej niż jeden kontakt lobbystyczny w Kongresie, spędza więcej niż 20% czasu w ciągu 6 miesięcy na zajęciach związanych z działalnością lobbystyczną. Kontakt lobbystyczny to każda ustna, pisemna, elektroniczna forma komunikacji w celu wpłynięcia na decydentów władzy wykonawczej czy ustawodawczej w imieniu klienta”. Lobbyści są rejestrowani w niektórych parlamentach (niemieckim, duńskim). W Danii lobbysta nie może wejść na teren parlamentu bez specjalnej legitymacji. W Polsce obowiązuje ustawa z 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa. Art. 1 - co reguluje ustawa, art. 2 - co to jest działalność lobbingowa, co to jest zawodowa działalność lobbingowa, art. 10 - o rejestrze podmiotów wykonujących zawodową działalność lobbingową, dział IV - o kontroli lobbingowej działalności zawodowej. Lobbing musi być wyłącznie zawodowy, odpłatny i rejestrowy. Nasza ustawa nie jest odpowiednia, bo doprowadza do sytuacji, w której dopóki nie naruszy się prawa karnego, to właściwie wszystko wolno. Podstawą życia publicznego, tam, gdzie mamy do czynienia z władzą publiczną - działalność oparta na procedurach i jawność jest podstawą. Lobbing u nas jest źle uregulowany w Polsce. W oparciu o tą ustawę odbywa się wysłuchanie publiczne (w ustawie lobbingowej znajdujemy jego podstawę prawną i w regulaminie sejmu). Wysłuchanie jest fakultatywne. Powinno być obligatoryjne, albo należy wprowadzić np. wyłożenie projektu. Tak, aby nic nie zależało od interesu politycznego. Ustawa wymaga zdecydowanej zmiany, w szczególności wprowadzenia zawodowego i odpłatnego lobbingu.
(…)
… społecznych oraz w innych sprawach społecznych lub gospodarczych, a także realizacja zadań określonych w odrębnych ustawach. W skład Komisji wchodzą przedstawiciele strony rządowej, strony pracowników oraz strony pracodawców. Stronę pracowników reprezentują przedstawiciele reprezentatywnych organizacji pracowników, a stronę pracodawców przedstawiciele reprezentatywnych organizacji pracodawców. Każdej…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)