W niniejszym dokumencie możemy spotkać się z takimi zagadnieniami jak: pedagogika specjalna, cele pedagogiki specjalnej, organizacja diagnostyki i metody rozpoznawania upośledzeń, kryteria upośledzeń, Tredgold, Doll. Następnie znajduje się opis takich rodzajów upośledzeń jak: upośledzenia psychologiczne, ewolucyjne, społeczne, pedagogiczne i kryterium lekarskie. Ponadto w notatce pojawiają się również pojęcia: rewalidacja, oligofrenopedagogika, surdopedagogika, tyflopedagogika, pedagogika resocjalizacyjna i terapeutyczna. Kolejny temat dotyczy organizacji zajęć rewalidacyjnych i pracy terapeutycznej oraz zasad ortodydaktyki. Następnie w treści dokumentu poruszono cele i zadania szkoły specjalnej oraz szczegółową analizę rozwoju szkolnictwa specjalnego w Polsce. Dalej mowa jest o organizacji i formie kształcenia zarówno w specjalnej szkole podstawowej jak i szkole ponadpodstawowej. Kolejny szerzej scharakteryzowany dział zawiera informacje na temat systemu edukacji dla osób niepełnosprawnych, w tym: głęboko upośledzonych umysłowo, umiarkowanie i znacznie upośledzonych umysłowo. Następnie pojawiają się takie zagadnienia jak: odchylenie od normy, cele oligofrenopedagogiki, logorytmika, proces diagnostyczny i diagnoza. Na zakończenie można też znaleźć informacje dotyczące wychowania i nauczania dzieci z upośledzeniem słuchu i z wadami wzroku.
AD.1 Pojęcie, przedmiot i zakres pedagogiki specjalnejPrzedmiotem pedagogiki specjalnej jest człowiek upośledzony. Jaką jednostkę uznaje się za upośledzoną? Pojęcie upośledzenia nie jest jednoznaczne, wskazane jest, więc bliższe sprecyzowanie jego znaczenia i zakresu oraz ustaleń jak jest rozumiane.Pedagogika specjalna jest tą gałęzią pedagogiki ogólnej, której zakres zwęża się do problematyki opieki wychowawczo - leczniczej nad jednostkami odchylonymi od normy w sposób taki I w takim stopniu, który utrudnia im wyraźnie prawidłowy rozwój I normalne funkcjonowanie w środowisku fizycznym I społecznym, co wymaga stosowania specjalnych metod, urządzeń, itp. Przywracających te jednostki do normy.Stąd zadaniem pedagogiki specjalnej jest przywracanie powierzonym swej opiece jednostkom w taki czy inny sposób uszkodzonym lub niedostosowanym społecznie, normy możliwej do osiągnięcia przez wielokierunkowe oddziaływanie na ich zaburzone warunki bio - psycho - społeczne dla umożliwienia im znalezienia należnego im miejsca w społeczeństwiei w życiu osobistym. Zadanie to obejmujemy terminami: rewalidacja, resocjalizacja, rehabilitacja, readaptacja, a również niekiedy ortopedagogika.Jako dyscyplina naukowa zalicza się zasadniczo do nauk praktycznych, jako gałąź wiedzy której zadaniem jest zmienienie zastanej rzeczywistości, a nie jej obiektywne stwierdzenie, co jest celem nauk teoretycznych. Trzeba jednak stwierdzić, że ta gałąź pedagogiki ogólnej bardziej niż jakakolwiek inna jest jednocześnie naukową dyscypliną teoretyczmą, ponieważ jej zadanie naprawienia uszkodzonego stanu rzeczy wymaga, podobnie jak w medycynie, dobrej orientacji w tym stanie rzeczy i w przyczynach które go zaburzyły, a również w prawach rządzących procesami naprawy.Pedagogika specjalna musi sięgać przede wszystkim do praw ustalonych przez nauki przyrodnicze i humanistyczne, zwłaszcza fizjologię, neurologię, psychologię, psychopatologię, patosocjologię, medycynę i inne na podstawie właściwych metod, ale korzystanie z tych metod musi mieć charakter twórczy. Pedagogika specjalna będąca dyscypliną naukowąjest jednocześnie rodzajem teorii dział
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)