To tylko jedna z 6 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Pogrążanie gotowych segmentów
Budowa konstrukcji podwodnych w gruntach płynnych polega na przygotowaniu gotowych segmentów przyszłej budowli i pogrążaniem jej pod powierzchnię terenu. Można wyróżnić dwa rodzaje takich segmentów przystosowane do dwóch przeciwnych technologii (rys. 10.39);
* kesony budowane na powierzchni gruntu nad poziomem wód gruntowych lub na wyspie uformowanej w obrębie akwenu, a następnie opuszczane pod sprężonym powietrzem,
* segmenty budowane na pochylniach lub w suchych dokach, wodowane i zatapiane pod wodą na dnie naturalnych lub sztucznie poszerzonych akwenów.
Obydwa sposoby dotyczące terenów zagrożonych wodą wskazują na dążenie do ujednolicenia technologii, rozciągnięcia każdej z nich zarówno na teren zalany, jak i teren nie zalany wodą, co sprzyja obniżeniu kosztów budowy.
Opuszczanie kesonów. Segment zamkniętego przeponami poprzecznymi tunelu czy innego obiektu podziemnego jest pod spodem wyposażony w komorę kesonową o wysokości 2 m i urządzenia śluzowe (rys. 10.40). Po wypełnieniu komory sprężonym powietrzem wykonujemy w jej obrębie wykop, w którym stopniowo pogrąża się cały segment tunelu. Maksymalna głębokość wykopu nie może przekroczyć 35 m poniżej zwierciadła wody. Aby uniknąć wzajemnego zaklinowania, kesony rozmieszczamy w pewnym rozstępie, który musi być zlikwidowany przed połączeniem segmentów tunelu. Przestrzeń między rozsuniętymi kesonami można wypełnić takimi zabiegami, jak:
• wprowadzenie do tunelu sprężonego powietrza, rozebranie przepony czołowej, wykonanie wyrobiska i zabudowa luzu między gotowymi odcinkami tunelu,
• wbicie ścianki szczelnej wokół styku dwóch segmentów, usunięcie gruntu podwodnym czerpaniem i wypełnienie całej przestrzeni betonem, a następnie rozebranie przepon i betonu w świetle wyrobiska, np. metodą strzałową.
Zatapianie gotowych segmentów. Budowle podwodne są często wykonywane w postaci gotowych odcinków obudowy stałej o długości do 120 m i zatapiane pod dnem rzeki, cieśniny czy innego naturalnego lub specjalnie utworzonego sztucznego zbiornika wodnego. Gotowe segmenty są budowane na pochylniach lub w suchych dokach, a następnie wodowane i transportowane na miejsce zatapiania (rys. 10.41).W suchych dokach są wykonywane gotowe odcinki ciężkich konstrukcji żelbetowych, które po zakryciu ich światła przeponami, są dodatkowo połączone z pontonami, aby mogły wypłynąć na powierzchnię zalewanego wodą doku. Po odłączeniu pontonów każdy segment tonie pod własnym ciężarem. Przez regulowanie wyporu pontonów sterujemy procesem zatapiania segmentu i minimalizujemy jego ciężar pod wodą. Na pochylniach są budowane na ogól konstrukcje zespolone. Najpierw buduje się szkielet metalowy segmentu - wewnętrzna i zewnętrzna powłoka obudowy - następnie zasiania się jego końce przeponami, dzięki czemu otrzymujemy pływającą jednostkę, ponton, który łatwo zwodować i spławić w miejsce zatapiania. Proces zatapiania jest procesem wypełniania szkieletu betonem. Sterując podawaniem betonu, możemy regulować, minimalizować podwodny ciężar segmentu. Betonowanie wykonujemy, korzystając z urządzeń zainstalowanych na jednostkach pływających, barkach.
(…)
… narzut kamienny, aby chronić budowlę przed uszkodzeniem, np. przez zatopione jednostki pływające lub urządzenia wleczone po dnie akwenu (kotwice, bagrownice itp.).
Łączenie segmentów jest przeważnie wykonywane w dwóch etapach jako połączenie montażowe i ostateczne, stałe. Połączenia montażowe wykonują nurkowie. Można wymienić dwa rodzaje połączeń:
• połączenie typu kołnierzowego, polegające na skręceniu segmentów śrubami po założeniu na ich styku klasycznej uszczelki gumowej, • połączenie na zasadzie docisku dwóch uszczelek po wypompowaniu wody z komory powstałej między przeponami stykowanych segmentów (rys. 10.42).
Zmontowany i ustabilizowany pod wodą obiekt poddajemy ostatecznemu połączeniu, ujednoliceniu. Usuwamy w tym celu przepony poprzeczne i wykonujemy trwałe, wodoszczelne styki…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)