To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Głębienie szybu w górotworze nawodnionym.
W zależności od stopnia nawodnienia, wielkości dopływu wody i rodzaju górotworu można zastosować kilka sposobów walki z wodą i ochrony skarp, ociosów wykopu przed obwałem. Do najłatwiejszych należy obniżenie zwierciadła wody. Można to zrealizować za pomocą studzienki, rząpia wykonanego w dnie wykopu, z którego systematycznie wypompowujemy wodę, obniżając jej poziom. W przypadku bardzo dużego dopływu wody zakładamy pojedyncze igłofiltry lub bariery drenażu pionowego zgodnie z zasadami odwadniania wykopów fundamentowych i innych. W przypadku natomiast obniżania poziomu wód gruntowych ważnym zagadnieniem jest ocena szkodliwości naruszenia reżimu tych wód na otoczenie, takie jak istniejące budowle, urządzenia gospodarki wodnej, świat roślin itp. W wielu przypadkach szyby, zwłaszcza o małej głębokości do 35 m, można wykonać bez naruszenia zwierciadła wody. W tym celu gotowe segmenty stałej obudowy szybu w postaci studni łub kesonów są wykonywane na powierzchni terenu, a następnie pogrążone w górotworze. Studnie opuszczamy podwodnym bagrowaniem upłynnionego gruntu, a kesony pod sprężonym powietrzem. Roboty te prowadzi się na tych samych zasadach, jak roboty związane z wykonywaniem fundamentów głębokich. W podobny sposób można wykorzystać technologię budowy wykopów pod osłoną ścianki szczelnej lub ścian szczelinowych.
Do budowy szybów o dużej głębokości wykorzystujemy szczelną obudowę prefabrykowaną z tubingów żeliwnych lub żelbetowych, rzadziej ze specjalnych bloków żelbetowych lub betonowych. Pierścienie szczelnej obudowy stałej są montowane natychmiast po pogłębieniu wykopu. Zmontowana obudowa ogranicza dopływ wody i zapewnia pełne zabezpieczenie skarp wyrobiska. Dopływ wody od strony dna wykopu ujmujemy do studzienek i przepompowujemy do sieci odwodnienia powierzchniowego, W przypadku bardzo dużych dopływów wody można drążony szyb zamknąć tymczasową przeponą z urządzeniami śluzowymi i prowadzić roboty pod sprężonym powietrzem. W odróżnieniu od klasycznego kesonu komora sprężonego powietrza zwiększa się w miarę postępu robót i system przepon oraz urządzeń śluzowych musi być przebudowywany, aby uniknąć konieczności utrzymywania sprężenia powietrza w bardzo dużej komorze. Sytuacja taka jest niekorzystna ze względu na duże straty powietrza i zwiększone zagrożenie nagłym przerwaniem szczelności komory. Ostateczna obudowa z tubingów może być dodatkowo wzmocniona monolityczną obudową betonową lub żelbetową. W wielowarstwowej konstrukcji można również ułożyć warstwę izolacyjną. Tego typu konstrukcja jest bardzo kosztowana, ale zapewnia pełne bezpieczeństwo i szczelność szybu, co w niektórych przypadkach odgrywa decydującą rolę, na przykład wówczas, gdy instalujemy pod ziemią kosztowne urządzenia elektroniczne systemu obrony lub dowodzenia strategicznego.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)