Poglądy Spenglera.
policentryzm kulturowy (wielokulturowość), przezwyciężenie megalomanii Europejczyków; to nie prawda, że jesteśmy rodzicami innych kultur; żadna kultura nie powinna być wskazywana jako najdoskonalsza, uprzywilejowana - aprobata dla wszystkich możliwych odmian kultur i światopoglądów; założenie, że demokracja jest bezpośrednio zależna od relatywizmu (dopuszczenie wielu kultur w strukturze państwa);
agnostycyzm „człowiek wie tyle o świecie co mucha o strukturze pałacu, na którego oknie siedzi”
twórczość (kulturowa) jest wyróżnikiem człowieczeństwa - tylko człowiek tworzy kulturę. Człowiek końca naszego stulecia jest bardziej uwarunkowany przez świat, który stworzył niż przez świat przyrody. Spengler podkreśla, że wysiłek kulturotwórczy człowieka zawiera element heroiczny, bo kultura zawiera przyczynę cierpienia człowieka.
Kultura powoduje rozdwojenie:
mikroświat (jeden człowiek),
makroświat (poczucie, że człowiek nie jest w pełni i jedynie elementem całości).
Ludzkość jako całość nie ma żadnego celu do spełnienia. Żadnego celu nie mają też motyle, ani orchidee (takiego porównania używa Spengler), ale nie znaczy to, że w ogóle mają mieć jakiś cel do spełnienia.
Świat przyrody jest wtórny w stosunku do świata kultury. Człowiek wzrasta w izolacji od świata przyrody, gdyż się o nim uczy „przez okulary wiedzy”. W I połowie XX w. Spengler podkreślał, że cywilizacja odgradza nas od świata przyrody.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)