To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Poetyka opisowa (Rok I)
strofa – jednostka kompozycyjna, występująca w wierszach regularnych; jest jednostką
powtarzalną; dotyczy jedynie wierszy regularnych.
quasi-strofa – jednostka kompozycyjna występująca w wierszach nieregularnych
(analogiczna do strofy); jej kształt i wielkość są elementami zmiennymi.
strofoida – jednostka kompozycyjna występująca w wierszach wolnych i będąca analogiem
strofy w wierszach regularnych.
przerzutnia – wyrazista rozbieżność między granicą wersu, a granicą całostki składniowej
nie zakończonej w klauzuli, ale dopiero na początku wersu następnego; największą rolę
odgrywa w wierszu sylabicznym.
tekst stychiczny – tekst ciągły, bez podziału na strofy.
tekst stroficzny – tekst podzielony na strofy.
ekwiwalentność – równoważność, równoznaczność.
epifora – (powtórzenie) – zakończenie tym samym słowem lub zwrotem kolejnych
segmentów wypowiedzi, np.: zdań, wersów, strof.
anafora – (podniesienie, odwołanie się) – powtórzenie tego samego słowa lub zwrotu na
początku kolejnych zdań, wersów, strof lub innych segmentów utworu.
anakolut – (nielogiczny, niespójny) – niepoprawna konstrukcja składniowa; w poezji może
służyć uniezwykleniu mowy.
anakruza – (zaintonowanie; wiersz sylabotoniczny) – pierwsza jedno- lub dwusylabowa
cząstka wersu poprzedzająca akcent i zapowiadająca określony tok stopowy.
animizacja – (ożywienie) – nadanie przedmiotom lub zjawiskom martwej natury itp.
właściwości lub atrybutów istot żyjących.
antropomorfizacja – wyposażenie w cechy człowiecze, sposoby zachowań i odczuwania
określonych zjawisk świata pozaludzkiego - nie jest to personifikacja!
WIERSZ:
mowa w szczególny sposób zorganizowana brzmieniowo
przeciwstawny prozie
podział na równorzędne wierszowe jednostki (zwłaszcza wersy, których powtarzalność jest
źródłem rytmu)
podwójność członowania (napięcie między intonacją zdaniową, a intonacją wierszową)
czynnikami wierszotwórczymi w wierszu polskim są: liczba sylab, liczba i umiejscowienie
akcentów, liczba zestrojów akcentowych, oraz granice międzywyrazowe
inna nazwa - mowa wiązana (mowa niewiązana to proza)
WIERSZ BIAŁY
wiersz bezrymowy; może występować we
wszystkich rodzajach wierszowania
WIERSZ WOLNY
nie podlega zasadzie rytmicznej powtarzalności
podobnie zbudowanych wersów; swobodny, ale
celowy rozkład rozmaitych wersów
WIERSZ NIEREGULARNY
modyfikuje zasady któregoś z regularnych
systemów wersyfikacyjnych i na ich tle jest
rozpoznawalny (wiersz nieregularny sylabiczny,
wiersz nieregularny sylabotoniczny oraz wiersz
nieregularny toniczny)
WIERSZ NIEREGULARNY SYLABICZNY powstał jako wariant wiersza sylabicznego;
polega on na zróżnicowanym, ale czytelnym i
często kontrastowo skomponowanym przeplocie
wersów różnej długości (z przewagą trzynasto-,
jedenasto- i ośmiozgłoskowca); rozwinął się w
XVIII w. jako wiersz bajki lub do wyrażania
monologów o silnym napięciu emocjonalnym
(np. Wielka Improwizacja), sceny szaleństwa
oraz objawień
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)