To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Podziemna trasa turystyczna w Opatowie Udostępniona do zwiedzania w 1984 r. trasa jest unikatowym przykładem architektury podziemnej. Zawiera ona 50 łukowo sklepionych komór o długości 400 m i biegnie znajdujące się pod rynkiem na trzech poziomach piwnice do 14,5 m głębokości. Na całej trasie panuje stała temperatura w granicach 6 - 12'C, zaś wilgotność powietrza wynosi 70%.
Powstanie opatowskich lochów wiązało się ze wzrostem znaczenia Opatowa i jego położeniem: krzyżowały się tu szlaki kupieckie ze Śląska i Krakowa do Wielkopolski, na Pomorze i Ruś Halicką. Okres prosperity przypadał zwłaszcza na czasy kanclerza Krzysztofa Szydłowieckiego - właściciela Opatowa. Opasanie murami miasta ograniczało możliwość budowy nowych budynków, a piwnice już istniejące nie wystarczały rozwijającym się składom kupieckim i pracowniom rzemieślniczym. Dlatego też kupcy i mieszczanie zaczęli "schodzić" pod I kondygnację piwnic - tak powstawał II i III poziom piwnic, które nie miały regularnego charakteru i często budowane były bez obudowy, na co pozwalały własności gruntu lessowego. Opracowana współcześnie inwentaryzacja wykazała, że powstawały one często w dość chaotyczny sposób. Piwnice służyły nie tylko do przechowywania towarów, ale i do celów obronnych. Chroniła się w nich ludność miasta w razie niebezpieczeństw, np. podczas szczególnie częstych najazdów. Systematyczną akcję zabezpieczająco-rewaloryzacyjną rozpoczęto w 1971 r. Prowadził ją zespół naukowy z Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie pod kierunkiem prof. Feliksa Zalewskiego, a po jego śmierci pracami kierował prof. Zbigniew Strzelecki. Zespół naukowy zainteresował się Opatowem już w 1963 r., a stały nadzór objął w 1971 r. z chwilą rozpoczęcia wzmiankowanej akcji przez Przedsiębiorstwo Robót Górniczych z Bytomia, które utworzyło oddział w Sandomierzu i Opatowie. Opracowany został program robót zabezpieczających dla terenu Starego Miasta na podstawie metody Z-S - miał na celu systematyczną ochronę lub likwidację podziemnych wyrobisk. Metoda Z-S (skrót od pierwszych liter krakowskich profesorów twórców metody) przewiduje jednocześnie rozpoznawanie podłoża i wykonywanie podbudowy pod nowe budownictwo oraz ukierunkowuje projektowanie nowych obiektów. Na podstawie Studium możliwości wykorzystania istniejących podziemi na trasę turystyczną i projektu technicznego mgr. inż. Mieczysława Frańczaka w 1979 r. rozpoczęły się prace remontowe, które trwały do 1984 r. Roboty polegały na odgruzowywaniu komór i korytarzy, wzmacnianiu istniejącej obudowy lub wykonywaniu wtórnej. Utworzono również kilka odcinków nowych korytarzy do połączenia wszystkich odnowionych komór w całość. W trakcie tych prac powstał również niezbędny system wentylacji. Kolejny etap renowacji zakończono w 1992 r., jednak prace zabezpieczające podziemne miasto w Opatowie trwają nadal.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)