Przestawione opracowanie stanowi fragment wykładów z podstaw zarządzania wykładanych na Uniwersytecie Łódzkim w ramach kierunku zarządzanie ogólne przez profesora B. Kaczmarka.
Stanowią one zagadnienia wstępne z wspomnianego przedmiotu.
W pierwszym wykładzie omówiony został przedmiot zarządzania oraz definicja organizacji.
Na następnych zajęciach zaprezentowana została kwestia menagerów- podział, umiejętności na rożnych stanowiskach, autorytet.
W trzecim wykładzie omówione zostało zagadnienie roli menagerów, wymienione zostały też nurty związane z zarządzaniem oraz omówione dwa najważniejsze (klasyczna teoria organizacji, naukowa- organizacja pracy)
Tematem ostatniego wykładu są klasyczne reguły zarządzania.
Podstawy zarządzania 12.101.11
Menager- każdy kierownik bez względu na szczebel, mają trzy podstawowe cechy: mają formalną władzę wynikającą ze statutu organizacji (wynikającą z reguły organizacyjnego) do której tej władzy przypasane są określone obowiązki i odpowiedzialność. Osoba która kieruje zespołem ludzi (od 2 do kilkunastu osób) pracowników podporządkowanych służbowo danemu kierownikowi. Formalny szef zespołu, ludzi, organizacji, firmy itp. Kolejną cechą jest to, ze ta władza przejawia się w tym że menager jest organizatorem, pomysłodawcą pracy zespołu ludzi. Pracy rozumianej w ten sposób, ze to on decyduje o tym co poszczególny pracownik na danym stanowisku pracy, podporządkowany kierowników, wykonuje, co należy do jego zadań. Menager ma prawo kontrolować, oceniać to w jaki sposób ta praca pracowników na swoich indywidualnych stanowiskach pracy została wykonana. Ta ocena wykonania jest podstawą do oceny pracownik. PO trzecie, menager ponosi indywidualną odpowiedzialność za wyniki i za efekty pracy wszystkich pracowników, którzy jemu są podporządkowani. Czyli najogólniej można powiedzieć: Menager pracuje z ludźmi i pracuje poprzez ludzi (wskazuje najlepszy sposób, metodę). Kierowników wymyślił amerykański badacz, Fryderyk Winlow Tylor (???), po to by najlepiej byłą wykonywana praca zespołów pracowniczych i indywidualnych pracowników.
Definicja menagera:-przede wszystkim kierownik, jest nim na ogół pracownik umysłowy, praktycy zarządzania-pracownicy najbardziej uprzywilejowani- wynika to z przyznanej im władzy, decydują o karierze pracowników im podległych.
Podział menagerów:-menagerowie najwyższego szczebla- dyrektorzy np. przedsiębiorstwa, zastępcy dyrektorów generalnych do określonych spraw (zazwyczaj ds. technicznych, produkcyjnych, kadrowych, marketingowych, organizacyjnych, handlowych, administracyjnych, ekonomiczno finansowych), członkowie rad nadzorczych- odpowiadają za całą firmę, od nich zależy określanie co ma być w przedsiębiorstwie wykonywane, wytwarzane, jakie usługi mają być świadczone, odpowiadają za wyniki ilościowe, jakościowe, wskaźniki ekonomiczne jakie osiąga firma/przedsiębiorstwo itp. przez nich kierowane.-średniego szczebla- kierownicy filii, przedstawiciel, zakładów i wydziałów w ramach danej instytucji- odpowiadają w jaki sposób, jakimi metodami/technikami zadania przedsiębiorstwa na ich odcinkach pracy wykonywane- tzw. kierownicy funkcjonalni, kierownicy specjalistyczni-first line, najniższego szczebla- kierownicy działów, sekcji, pracowni i kierownicy zespołów specjalistycznych Istotną cechą podziału jest to, ze jest on hierarchiczny, kierownik niższego szczebla jest służbowo podporządkowany kierownikowi szczebla wyższego.
Awans zazwyczaj odbywa się pionowo.
Wykorzystanie umiejętności:
każdy p
(…)
….
Rola przywódcy- zleca wykonanie czynności pracownikom, określa w jaki sposób praca ma być wykonana, ma też prawo kontroli i oceny (podstawowy element polityki kadrowej czyli zarządzania zasobami ludzkimi).
Kierownik jest łącznikiem- przenosi informacje tworzone na szczeblu naczelnego kierownictwa (top menagmentu) np. plany, zalecenia na swój odcinek. A z drugiej strony kierownik składa informacje…
… do zarządzania, do organizacji pracy- normy pracy. Norma pracy jest to ilość pracy którą pracownik na danym stanowisku pracy powinien wykonać w określonym czasie. W określonym czasie- np. w ciągu dnia pracy, miesiąca czy roku.. Normy te oznaczają dwie rzeczy: -wydajność pracy indywidualną pracownika na stanowisku, są podstaw do budowania taryfikatorów kwalifikacyjnych na podstawie których określa się wysokość płac. Metoda naukowa na podstawie obserwacji pracy pracowników najlepszych i najsłabszych. Sposób pomiaru nazwał normą (zadania do wykonania w określonym czasie). przyczyniło się to bezpośrednio do podniesienia wydajności pracy indywidualnej i do określenia wynagrodzenia.
-w zakresie tej normy pracy nie każdy pracownik nadaje się do każdej wobec tego zaczęto stosować dobór celowy pracowników…
…, a ta specjalność przekłada się w najprostszy sposób na wzrost indywidulanej wydajności pracownika, a co za tym idzie i całej instytucji. Ekonomicznie na patrzymy w ten sposób, ze obniżamy koszty wytworzenia danego produktu, wyrobu, towaru czy usługi. Przekłada to się na normy pracy, które pracownik obowiązany jest wykonać i za co dostaje wynagrodzenie.
zasada autorytetu- każdy menager powinien dbać…
… z pracownikami i argumentowania (przekonywania o racjonalności) podjętych przez niego decyzji.
zasada dyscypliny- przestrzeganie regulaminów, zasad, nakazów, które obowiązują w danej instytucji
zasada jedności rozkazodawstwa- pracownik musi otrzymywać zlecenia pracy tylko od jednego kierownika. Kierownik firmy zastrzeżenia powinien zgłosić do bezpośredni przełożonego i on dopiero przekazuje to pracownikowi jako zastrzeżenia swoje własne (służbowe podporządkowanie).
Zasada jednolitości kierowania- zadania, zlecenia, przekazane pracownikowi do wykonania, powinny jednoznacznie motywować i wskazywać pracownikowi jak ma to wykonać (jednoznacznie- nie powinno być kontrowersji kto lub jak ma pracę wykonać). Precyzyjne, jednoznaczne, określone zlecenia.
Zasada podporządkowania osobistego interesu interesowi firmy…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)