Podstawy filozofii pozytywistycznej

Nasza ocena:

3
Pobrań: 455
Wyświetleń: 1722
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Podstawy filozofii pozytywistycznej  - strona 1 Podstawy filozofii pozytywistycznej  - strona 2

Fragment notatki:

W ROKU 1890: 1. Nie wydarzyło się nic ważnego w historii społeczno-politycznej. Następuje wtedy jednak wyrazisty przełom filozoficzny. Wkroczy nowa formacja modernistyczna. Nazwę tego okresu zawdzięczamy francuskiemu filozofowi Auguste Comte (1798 - 1857), który napisał i wydał wielkie dzieło, opublikowane w sześciu tomach „Kurs filozofii pozytywnej”. Chodziło o to, by teoretycznie przedstawić fundamenty jej założeń - miała mieć postać antymetafizyczną, minimalistyczną (programowa rezygnacja z badań metafizycznych). Kluczową kategoria stanie się kategoria faktu (zjawiska), skupiająca się na tym, co jest dostępne empirycznie, co da się zweryfikować. Wiedzę tę interesuje system uniwersalnych praw, które zachodzą w świecie przyrodniczym.
Comte rozumiał prawo jako tzw. fakt ogólny . Przeciwstawiał faktowi ogólnemu fakt szczegółowy.
Fakt szczegółowy (jednostkowy) = np. spadanie przedmiotu na ziemię.
Fakt ogólny = w ww. przypadku prawo grawitacji (sformułowane już przez Newtona).
savoir pour prévoir (czyt. sawuar pur prewuar) widzieć, aby móc przewidzieć Auguste Comte nakreślił podstawy filozofii pozytywistycznej (był twórcą pojęcia pozytywizm). Filozofia jego jest pozytywna gdyż: - zajmuje się ona wyłącznie przedmiotami rzeczywistymi - bada rzeczy dostępne umysłowi; - rozważa tylko tematy pożyteczne - gdyż chce służyć polepszeniu życia; - ogranicza się do przedmiotów, o których można uzyskać wiedzę pewną; - zajmuje się kwestiami ścisłymi; - pracuje pozytywnie, nie ogranicza się do krytyki. W ujęciu Comte'a filozofem pozytywnym jest ten, kto zrozumiał, że nauki przyrodnicze stworzyły doskonały wzór dochodzenia naukowego, posługuje się tylko badaniami czysto faktycznymi. Filozof pozytywny unika tworów abstrakcyjnych i zastępuje je przez względne. Myślenie pozytywne było w jego ujęciu ukoronowaniem ewolucji myśli ludzkiej przechodzącej trzy stadia: teologiczne, metafizyczne i wreszcie pozytywne. W systemie Comte'a nauka pozytywna była tylko częścią doskonałego ustroju społecznego, który postulował. Idealnym celem społeczeństwa miało być doskonalenie natury ludzkiej. Jednak jego postulaty w tym zakresie okazały się nietypowe i odbiegające od jego założeń dotyczących obiektywizmu: postulował ustanowienie kultu Ludzkości, Postępu i Ładu, którego kapłani mieliby monopol na nauczanie i medycynę oraz sprawowaliby cenzurę; ustrój miałby być dyktatorski, a urzędy - dziedziczne. Dewizą tego ładu miałoby być hasło Comte'a: L'amour pour principe; l'ordre pour base; le progrès pour but ("Miłość jako zasada, porządek jako podstawa, postęp jako cel").

(…)

…, George'a Berkeleya oraz Davida Hume'a.
Empiryzm genetyczny głosi, że umysł ludzki jest pierwotnie pozbawiony treści poznawczych (umysł jako tabula rasa - "niezapisana tablica"), dopiero doświadczenie bezpośrednio lub pośrednio powoduje zapełnienie tej pustki sądami. Skrajną postacią empiryzmu genetycznego jest sensualizm, który głosi, że nie ma niczego w umyśle, czego nie było wpierw w zmysłach.
Z nurtu "różowego" empiryzmu wykształciło się szereg innych prądów filozoficznych: kantyzm, pozytywizm, pozytywizm logiczny oraz fenomenologia.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Empiryzm
Racjonalizm oddaje prymat rozumowi, rozumowaniu.
Racjonalizm to w potocznym znaczeniu to postawa polegająca na porządkowaniu i poddawaniu logicznej krytyce docierających do nas wiadomości i odrzucanie tych, które zaprzeczają znanym…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz