To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
2. PODSTAWOWE WIADOMOŚCI O SPALANIU PALIW LOTNICZYCH Właściwości paliw lotniczych Jako paliwa do zasilania tłokowych silników lotniczych są stosowane benzyny lotnicze a do zasilania silników turbinowych - nafty lotnicze.
Benzyny lotnicze powinny cechować:
duża odporność przeciwstukowa (na spalanie detonacyjne) - doładowanie silników i długie okresy ich pracy z obciążeniami bliskimi znamionowym. niska temperatura krzepnięcia (223÷213 K) - obniżanie się temperatury otoczenia wraz ze wzrostem wysokości lotu;
duża lotność - intensywne parowanie paliwa w niskich temperaturach ułatwia rozruch silnika, zwiększa jednorodność mieszanki, zmniejsza zużycie paliwa, zwiększa zagrożenie pożarowe;
mała prężność par - mniejsza skłonność do tworzenia w układzie paliwowym korków parowych utrudniających przepływ paliwa, zabezpiecza przed wrzeniem paliwa zgromadzonego w otwartych zbiornikach podczas szybkiego zwiększania wysokości (spadku ciśnienia otoczenia). Przy temperaturze 310 K prężność par benzyn lotniczych zawiera się w granicach 38÷50 kPa;
możliwie mała aktywność chemiczna - brak korozyjnego oddziaływania materiały konstrukcyjne, z których wykonane są elementy silnika;
możliwie duże wartości opałowe i gęstości - optymalne wykorzystanie objętości zbiorników paliwowych (Wu = 42900÷46500 kJ/kg, ρ 0,72÷0,76 kg/dm 3 ).
Liczba oktanowa Odporność przeciwstukową benzyny charakteryzuje jej liczba oktanowa (LO). Paliwo składa się zasadniczo z alifatycznych węglowodorów o liczbie atomów węgla od 7 do 10-12. Analizując spalanie poszczególnych węglowodorów z tego zakresu odkryto, że najlepiej spala się tzw. izooktan a najgorzej n-heptan. Mieszając tylko te dwa węglowodory można "symulować" zachowanie prawie wszystkich rodzajów benzyn.
Liczbę oktanową (LO) benzyn ustala się poprzez porównanie parametrów pracy specjalnego, testowego silnika zasilanego analizowaną benzyną i paliwem uzyskanym przez zmieszanie izooktanu i heptanu. Gdy analizowana benzyna działa tak jak czysty izooktan, przyjmuje się, że ma ona liczbę oktanową równą 100, gdy działa tak jak n-heptan, przyjmuje się, że ma ona tę liczbę równą 0. W pośrednich zakresach analizowana benzyna ma taką liczbę oktanową jak procentowa ilość izooktanu w mieszance, składającej się tylko z izooktanu i n-heptanu, o takich samych własnościach.
Odpowiednio dużą liczbę oktanową benzyny zapewniają różne dodatki przeciwstukowe, np.: alkohol etylowy, eter metylo-tetr-butylowy (MTBE), toluen, czteroetylku ołowiu (CEO) - dodawany w postaci płynu etylowego (ok. 60% CEO), czterometylek ołowiu (CMO). Dodawane do paliw związki bromu i chloru (składniki płynu etylowego) zapobiegają zanieczyszczaniu związkami ołowiu świec zapłonowych, zaworów i ścianek komór spalania. Dodatek płynu etylowego w ilości ok. 4÷5 cm
(…)
… charakteryzują się większą lotnością. Cecha ta jest korzystna ze względu na szybsze odparowanie kropelek paliwa w komorze spalania. Wartość opałowa - Wu = 42400÷45700 kJ/kg. Mały rozrzut między Wu różnych gatunków naft lotniczych wynika z ich podobnego składu chemicznego (udziały masowe węgla i wodoru wynoszą odpowiednio: C = 0,84÷0,86; H = 0,16÷0,14; inne pierwiastki występują w śladowych ilościach…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)