Podstawowe elementy dźwignic

Nasza ocena:

5
Pobrań: 189
Wyświetleń: 2205
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Podstawowe elementy dźwignic - strona 1 Podstawowe elementy dźwignic - strona 2 Podstawowe elementy dźwignic - strona 3

Fragment notatki:

Podstawowe elementy dźwignic
Konieczność unoszenia w czasie montażu na ogół znacznych ciężarów wymusza stosowanie do tych prac urządzeń mechanicznych, które po­winny być we właściwy sposób dobrane i przy­gotowane do pracy. Sprzęt montażowy dzieli się na:
— maszyny główne montażowe (podstawowe) służące do unoszenia i opuszczania elementów; są to z reguły maszyny z rodzaju dźwignic,
— sprzęt pomocniczy, który ułatwia wykonanie wyżej wymienionych operacji. W maszynach montażowych, jak również w nie­których rodzajach sprzętu pomocniczego, wy­stępują elementy, od których zależy prawidłowy przebieg montażu.
Haki (rys. 10.8) są to znormalizowane elementy stanowiące integralną część maszyn montażowych. Są one montowane na wysięgnikach żu­rawi montażowych, wózkach suwnic lub w za­wiesiach linowych. Wielkością charakterystycz­ną haków jest ich udźwig, czyli masa, jaką moż­na na nich zawiesić. Udźwig haków jednoroż­nych wynosi od 0,3 do 100 t, a haków dwu­rożnych od 5,0 do 100 t. Do robót montażo­wych można używać jedynie haków posiadają­cych atest wytwórcy. Krążki wykonane zwykle z żeliwa, rzadziej ze staliwa to najprostsze urządzenia podnośne. Służą one również do kierowania ruchem lin w wielu maszynach montażowych. Krążek ma na obwodzie zagłębienie, w którym porusza się lina. Średnica krążka, wielkość zagłębie­nia i średnica współpracującej z krążkiem liny muszą być odpowiednio dobrane. Krążek jest osadzony na ułożyskowanej osi. Na krążku sta­łym (rys. 10.9a), zmienia się kierunek przebie­gu liny. Stosując krążek ruchomy (rys. 10.9b), zmniejsza się wielkość siły w linie. Przy ob­liczaniu niezbędnej siły, którą należy przyło­żyć do liny przewleczonej przez krążek, trzeba uwzględnić współczynnik sprawności krążka. Takie współczynniki zestawiono w tablicy 10.1. Krążek wraz z osią nazywa się zbloczem. Je­żeli zblocze połączy się z hakiem za pomocą obejm, otrzyma się zblocze hakowe. Obejma zblocza może pomieścić jeden lub kilka krąż­ków (rys. 10.10), ale nie więcej niż pięć. Wiel­kością charakterystyczną zblocza jest udźwig, którego nie wolno przekraczać. Wielokrążek (rys. 10.11) otrzymuje się, łącząc co najmniej dwa krążki nieruchome z dwoma krążkami ruchomymi. Siła przyłożona do wie­lokrążka celem przemieszczenia ładunku z jego użyciem jest teoretycznie tyle razy mniejsza od sity potrzebnej do uniesienia bezpośredniego, ile pasm liny opasuje oba zblocza. Podobnie jak przy obliczeniach pojedynczych krążków, wy­liczając silę w linie obsługującej wielokrążek, trzeba uwzględnić opory ruchu całego układu. Szczególnie, jeśli zawiera on w sobie dodatko­we krążki kierunkowe. W tablicy 10.2 podano współczynniki określające wielkość siły w linie w zależności od schematu wielokrążka i licz­by współpracujących z nim krążków kierunko­wych. ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz