To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Płeć a porozumiewanie się Najczęstsze i najbardziej bolesne są konflikty pomiędzy mężczyznami a kobietami. Deborah Tanner powtarza tezę że różnice w stylu porozumiewania się kobiet i mężczyzn wynikają z różnic kulturowych. Tanner, a także inni autorzy, badali sposób komunikowania się dziewczynek i chłopców / kobiet i mężczyzn w różnym wieku, począwszy od lat przedszkolnych aż do wieku dorosłego. Z badań tych wynika, że kobiety i mężczyźni wychowują się w radykalnie różnych kulturach. Od czasu, kiedy nauczą się mówić, dziewczynki (a potem kobiety): dążą do nawiązania kontaktu
tworzą relacje symetryczne, jako równi partnerzy preferują współzależność i współpracę podejmują decyzje, dążąc do porozumienia
pragną intymności/ bliskości potrzebują akceptacji rówieśników
chętniej zabierają głos w sytuacjach prywatnych
dzielą się problemami z innymi
koncentrują się na szczegółach swoich przeżyć
w rozmowach przeplatają wątki prywatne z interesami
proszą o pomoc, radę i wskazówki
okazują empatię i współczucie
dążą do zrozumienia problemu
Z drugiej strony, chłopcy/mężczyźni: dążą do osiągnięcia odpowiedniej pozycji społecznej
tworzą relacje asymetryczne, jako rywale preferują niezależność i autonomię podejmują decyzje, używając siły oraz przyjmując zasadę większości głosów
pragną przestrzeni w relacjach potrzebują szacunku swoich rówieśników
chętniej zabierają głos w miejscach publicznych
zachowują swoje problemy dla siebie
koncentrują się na szczegółach faktów
trzymają się ściśle tematu
nie proszą o pomoc, radę i wskazówki udzielają rad i analizują dążą do rozwiązania problemu
Co można na to poradzić? Mężczyźni mogą nauczyć się większej wrażliwości, wyrażania uczuć i powściągania swojego naturalnego impulsu do rywalizacji. Kobiety mogą poćwiczyć asertywność, bezpośredniość i umiejętność rozwiązywania problemów (a nie tylko ich rozumienia).
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)