To tylko jedna z 17 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
PŁATWIE
• Płatwie są to elementy oparte bezpośrednio na pasach górnych rygli
głównych układów poprzecznych, pełnościennych lub kratowych. Są one
usytuowane równolegle do osi podłużnej hali.
• Płatwie są tymi elementami, które stanowią zazwyczaj bezpośrednie
oparcie dla płyt pokrycia i przejmują obciążenie od ciężaru pokrycia
dachowego, a także od śniegu i ewentualnie wiatru. Jeżeli ryglami
dachowymi są dźwigary kratowe, to płatwie usytuowane są w węzłach
pasów górnych.
• Nachylenie połaci dachowej sprawia, że płatwie są elementami zginanymi
dwukierunkowo. Płatwie mogą być także dodatkowo ściskane, jeżeli np.
współpracują ze stężeniami połaciowymi poprzecznymi. Ponadto płatwie
mogą być skręcane.
• W przypadku płatwi z kształtowników walcowanych wpływ stężenia
skręcającego jest pomijalny ze względu na dużą sztywność.
• Wytężenie płatwi zależy od ich rozstawu oraz od rozstawu rygli
dachowych układów poprzecznych, pochylenia połaci dachu, rodzaju
pokrycia i wartości obciążeń zewnętrznych.
• Charakterystyczne przekroje poprzeczne płatwi pełnościennych są
następujące:
• kształtowniki walcowane na gorąco to najczęściej: dwuteowniki, ceowniki,
zwykłe, pocienione, równoległościenne, ewentualnie blachownice
spawane z blach.
• kształtowniki gięte z blach o grub. 2 – 5 mm (ceowniki, zetowniki, sigma)
wykonywane są ze stali o granicy plastyczności 345-390 MPa, niekiedy
nawet ze stali o podwyższonej odporności na korozję. Ze względu na
grubość, kształtowniki te wymagają zabezpieczenia antykorozyjnego (np.
poprzez cynkowanie).
• Są one ekonomiczne, gdyż zużycie stali jest tu o 30-50% mniejsze niż w
przypadku płatwi z kształtowników walcowanych na gorąco.
• Płatwie o kształtach ceowych należy ustawiać środnikiem w stronę okapu,
gdyż ułatwia to wykonywanie połączenia z ryglem dachowym oraz jest
korzystniejsze ze względów wytrzymałościowych.
• Płatwie łączy się do pasów rygli dachowych za pomocą kątowników
walcowanych, kątowników giętych, odpowiednio wygiętych blach lub
elementów pośrednich.
• Do połączeń płatwi z elementami podporowymi używa się najczęściej 2 śruby
M-16.
• Schematy statyczne płatwi pełnościennych
• Projektowanie płatwie o schemacie belki jednoprzęsłowej nie jest
uzasadnione ekonomicznie (głównie ze względu na stan graniczny
użytkowania), prowadzi do zwiększonego zużycia stali.
• Zaletą jest dogodny montaż. Pławie jednoprzęsłowe powinno się stosować
w zasadzie wtedy, gdy hala posadowiona jest na słabych gruntach lub na
terenach szkód górniczych.
• Mniejsze wartości momentów zginających i małe ugięcia uzyskuje się gdy
liczba przęseł jest większa niż 2. Niedogodność wynikająca ze stosowania
płatwi wieloprzęsłowych wiąże się z wykonywaniem połączeń uciąglających,
co jest kłopotliwe w montażu.
• Korzystny rozkład sił wewnętrznych i małe ugięcia płatwi o schematach
ciągłych belek wieloprzęsłowych, a także dogodny montaż to cechy
rozwiązań pokazanych na rysunkach (c, d, e).
• Ugięcia belek ciągłych wg normy można obliczać jak dla belki
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)