DOMY DZIECKA
Dom dziecka – całodobowa placówka opiekuńczo-wychowawcza typu socjalizacyjnego.
Domy dziecka obejmują opieką wychowawczą dzieci i młodzież do 18 roku życia, a w przypadku
kontynuowania nauki – do 25 roku życia. Liczba miejsc w placówce socjalizacyjnej nie powinna
być większa niż 30, co jest zgodne z normami krajów unijnych.
Do domów dziecka kierowane są dzieci i młodzież, których potrzeby stale lub okresowo nie mogą
być zaspokajane w domu rodzinnym. Oznacza to, że domy dziecka są powołane do istnienia nie
tylko dla sierot, ale także dla dzieci i młodzieży zaniedbanych środowiskowo, których rodzina nie
wywiązuje się z powierzonych zadań. Takie dzieci i młodzież nazywana jest wtedy sierotami
społecznymi .
Umieszczenie dziecka w placówce opiekuńczej powinno służyć reintegracji rodziny, przywróceniu
kompetencji wychowawczych rodzicom
Dom dziecka :
• zapewnia dziecku opiekę całodobową i wychowanie oraz zaspokaja jego niezbędne potrzeby
• zapewnia zajęcia wychowawcze, korekcyjne, kompensacyjne, logopedyczne, terapeutyczne,
rekompensujące braki w wychowaniu w rodzinie i przygotowujące do życia społecznego, a
dzieciom niepełnosprawnym – odpowiednią rehabilitację i zajęcia specjalistyczne
• zapewnia dzieciom kształcenie, wyrównywanie opóźnień rozwojowych i szkolnych
• podejmuje działania w celu powrotu dziecka do rodziny naturalnej, znalezienia rodziny
przysposabiającej lub umieszczenia w rodzinnych formach opieki zastępczej
• pracuje z rodziną dziecka
• organizuje dla swoich wychowanków odpowiednie formy opieki w środowisku, grupy
usamodzielniające oraz kontakt z rodzinami zaprzyjaźnionymi
• może prowadzić hostel oraz mieszkanie usamodzielnienia
ZARYS HISTORYCZNY
Geneza tej formy opieki sięga czasów starożytnych. Tak jak w innych krajach tak i w Polsce
najpierw sieroty powierzano rodzicom a zakłady opiekuńcze pojawiały się w drugiej kolejności.
W Polsce pierwsze domy dziecka organizował Zakon Świętego Ducha, sprowadzony z Wiednia do
Krakowa przez Biskupa Pandorę w 1203 r. Interesujące są czynniki regresu rodzinnych form opieki
nad dzieckiem. Głównym czynnikiem był wzrost liczby dzieci, dla których trzeba było
zorganizować opiekę zastępczą. Początkowo opieka zawodowa była domeną Kościoła.
Innym czynnikiem, który zadecydował o powstaniu domów dziecka był brak kontroli rodzin
zastępczych. W XVII w. ujawniono proceder „fabrykantek aniołków”. Wykryto, że sieroty
oddawane przez ks. G.P. Baudouna do rodzin włościańskich „do piersi” (do 3 roku życia) i „na
garnuszek” (od 3 roku życia) nie tylko było były krzywdzone, poniżane, wykorzystywane do
najcięższych prac, lecz także często uśmiercano je dla stałego dochodu nieobarczonego żadnymi
zobowiązaniami. Było to przyczyną zdyskwalifikowania rodziny zastępczej jako formy
niebezpiecznej, zagrażającej życiu sieroty. Po dwóch wiekach przywrócono opiekę rodzin
zastępczych po dramatycznych doświadczeniach A. Majewskiej. Organizowała ona opiekę dla
dzieci w Łodzi pod koniec dwudziestolecia międzywojennego.
(…)
… przez dziecko
Dajemy wam tęsknotę za lepszym życiem, którego nie ma, a które
kiedyś będzie. Może ta tęsknota doprowadzi was do Boga,
Ojczyzny i miłości - mówił do swoich wychowanków Janusz
Korczak.
KORCZAKOWSKI DOM DZIECKA
Dom Sierot – warszawski sierociniec dla dzieci żydowskich, założony przez Janusza Korczaka i
Stefanię Wilczyńską , działający pomiędzy 1912 a 1942.
W 1906 roku towarzystwo Pomoc dla Sierot podjęło decyzję wybudowania własnego domu dla
dzieci. Powołano Komisję Budowlaną w której w skład wchodził m.in Janusz Korczak
W dniu 7 października 1912 roku Janusz Korczak - dyrektor Domu Sierot i Stefania Wilczyńska naczelna wychowawczyni, wprowadzili pierwszych wychowanków - 85 dzieci żydowskich. W
suterenie znajdowały się: kuchnia, pralnia, kotłownia, szatnie dla dzieci, rozbieralnia i pokój…
… Towarzystwa
Wzajemnej Pomocy Pracowników Handlowych i Przemysłowych przy ul. Siennej 16.
Janusz Korczak współtworzył także drugą instytucję, dla dzieci polskich: założony przez
Towarzystwo „Nasz Dom” - Zakład Wychowawczy „Nasz Dom” w Pruszkowie
Oba Domy, przeznaczone zasadniczo dla dzieci w wieku 7-14 lat (Dom Sierot – ok. 100 miejsc;
Nasz Dom w Pruszkowie ok. 50 miejsc, na Bielanach ok. 100), realizowały…
… do kontaktowania się z dzieckiem,
- potrzebą działań w celu utrzymywania więzi dziecka z rodziną i umożliwienia jego
powrotu do rodziny.
Dzieciom w placówce zapewnia się:
1) wyżywienie dostosowane do ich potrzeb rozwojowych;
2) dostęp do opieki zdrowotnej;
3) dostęp do zajęć wychowawczych, kompensacyjnych, terapeutycznych i
rewalidacyjnych;
4)wyposażenie w:
a)odzież, obuwie, bieliznę i inne przedmioty osobistego…
…
Dzieciom w placówkach przysługuje:
a) Wyżywienie dostosowane do ich potrzeb rozwojowych,
b) Wyposażenie w odzież, obuwie, bieliznę i inne przedmioty osobistego użytku, stosownie do
wieku i indywidualnych potrzeb,
c) Środki higieny osobistej
d) Zaopatrzenie w leki, podręczniki i przybory szkolne, a także zabawki odpowiednie do wieku
rozwojowego,
e) Co miesiąc drobna kwota do własnego dysponowania…
… nowatorską koncepcję
samorządnej społeczności, z własnymi instytucjami – jak sejm, sąd, gazeta, system dyżurów, opieka
dzieci nad dziećmi, notariat, kasa pożyczkowa, kluby sportowe, kółko organizacji „pożytecznych
rozrywek”. Prowadzono tam także systematycznie dokumentowane badania nad psychofizycznym i
społecznym rozwojem wychowanków (m.in. cotygodniowe pomiary wagi i wzrostu; obserwację
snu; badania…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)