To tylko jedna z 24 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
PEDAGOGIKA OPIEKUŃCZA
1. Początki opieki w aspekcie religijnym i etyce świeckiej
Zdzisław Dąbrowski: opieka jest opartym na działalności kompensacyjnej ciągłym i bezinteresownym
zaspakajaniem przez opiekuna ponadpodmiotowych potrzeb podopiecznego w nawiązanym stosunku opiekuńczym.
Ponadpodmiotowe potrzeby są to potrzeby, których człowiek nie jest w stanie sam zaspokoić ze względu na:
* brak dojrzałości do ich zaspokojenia,
* defekty fizyczne,
* defekty psychiczne,
* proces starzenia się organizmu.
Stosunek opiekuńczy jest to relacja niesymetryczna, jest to uzależnienie od opiekuna. Bardzo szybko przyzwyczajamy
się do pomocy.
Opieka pojawiła się razem z ludzkością. W czasach prehistorycznych opieka miała charakter naturalny, wiązała się z
obyczajami i obrzędowością plemienną. Społeczności opiekowały się chorymi, starcami, kalekami i wszystkimi,
którzy wymagali opieki. W cywilizacjach starożytnych podejmowano wiele inicjatyw na rzecz biednych, chorych,
pokrzywdzonych i niepełnosprawnych.
Konfucjusz wprowadził zasady moralne:
- humanitaryzm
- praworządność
- poprawność
- mądrość
- lojalność
Te zasady posłużyły jako podstawa do wyodrębnienia relacji opiekuńczych. Były to relacje:
1. panujący powinien opiekować się urzędnikami
2. ojciec – synem
3. starszy brat – młodszym bratem
4. mąż – żoną
5. przyjaciele opiekują się sobą nawzajem
PIERWSZY SYSTEM OPIEKI
W starożytnych Chinach powołano schroniska dla starych, chorych i biednych, darmowe szkoły dla ubogich,
stowarzyszenia rozdzielające używaną odzież, tanie jadłodajnie. Jest to wpływ systemu filozoficznego Konfucjusza.
W starożytnych Indiach przywiązywano bardzo dużą wagę do wspomagania żebraków. Nauki religijne podkreślały
obowiązek dawania jałmużny.
W starożytnej Grecji i Rzymie powoływano instytucje opiekujące się chorymi i pokrzywdzonymi przez los, a w dni
świąteczne kandydaci na urzędy rozdawali dary. Istniały schroniska dla rannych żołnierzy i porzuconych dzieci.
W Atenach pobierano podatek na rzecz biednych.
Również wiele religii podkreślało obowiązek dawania jałmużny. Arystoteles twierdził, że podstawową relacją
międzyludzką jest wzajemne miłowanie. Człowiek rozwija się w pełni, jeśli darzy sympatią wszystkich i pomaga im.
Podstawową wykładnią człowieczeństwa jest idea utrwalania i wprowadzania pokoju.
W Rzymie wprowadzono w starożytności alimentacje, czyli państwowe zapomogi dla rodziców na biedne dzieci,
chłopcy byli uprzywilejowani (płacono na nich do 18.r.ż, na dziewczynki do 15r.ż) Dzieci stanowiły tanią siłę
roboczą, chłopcy byli żołnierzami.
W starożytnym Rzymie wprowadzono frumentacje – darmowe rozdawnictwo zboża, czasem oliwki, wino, sól. W
czasie wielkich uroczystości świąt państwowych rzucano w tłum złote monety i wydawano uczty dla biednych.
W Rzymie opracowano także pewne rozporządzenia, które ograniczały wydawanie uczt – ich wystawność przez
bogatych. Miało to skłonić do ograniczenia marnotrawienia.
Średniowiecze to głównie religia miała wpływ na działania opiekuńcze. Rozwijały
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)