pedagogika opiekuńcza

Nasza ocena:

5
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
pedagogika opiekuńcza - strona 1 pedagogika opiekuńcza - strona 2 pedagogika opiekuńcza - strona 3

Fragment notatki:

PEDAGOGIKA OPIEKUŃCZA
1. Początki opieki w aspekcie religijnym i etyce świeckiej
Zdzisław Dąbrowski: opieka jest opartym na działalności kompensacyjnej ciągłym i bezinteresownym
zaspakajaniem przez opiekuna ponadpodmiotowych potrzeb podopiecznego w nawiązanym stosunku opiekuńczym.
Ponadpodmiotowe potrzeby są to potrzeby, których człowiek nie jest w stanie sam zaspokoić ze względu na:
* brak dojrzałości do ich zaspokojenia,
* defekty fizyczne,
* defekty psychiczne,
* proces starzenia się organizmu.
Stosunek opiekuńczy jest to relacja niesymetryczna, jest to uzależnienie od opiekuna. Bardzo szybko przyzwyczajamy
się do pomocy.
Opieka pojawiła się razem z ludzkością. W czasach prehistorycznych opieka miała charakter naturalny, wiązała się z
obyczajami i obrzędowością plemienną. Społeczności opiekowały się chorymi, starcami, kalekami i wszystkimi,
którzy wymagali opieki. W cywilizacjach starożytnych podejmowano wiele inicjatyw na rzecz biednych, chorych,
pokrzywdzonych i niepełnosprawnych.
Konfucjusz wprowadził zasady moralne:
- humanitaryzm
- praworządność
- poprawność
- mądrość
- lojalność
Te zasady posłużyły jako podstawa do wyodrębnienia relacji opiekuńczych. Były to relacje:
1. panujący powinien opiekować się urzędnikami
2. ojciec – synem
3. starszy brat – młodszym bratem
4. mąż – żoną
5. przyjaciele opiekują się sobą nawzajem
PIERWSZY SYSTEM OPIEKI
W starożytnych Chinach powołano schroniska dla starych, chorych i biednych, darmowe szkoły dla ubogich,
stowarzyszenia rozdzielające używaną odzież, tanie jadłodajnie. Jest to wpływ systemu filozoficznego Konfucjusza.
W starożytnych Indiach przywiązywano bardzo dużą wagę do wspomagania żebraków. Nauki religijne podkreślały
obowiązek dawania jałmużny.
W starożytnej Grecji i Rzymie powoływano instytucje opiekujące się chorymi i pokrzywdzonymi przez los, a w dni
świąteczne kandydaci na urzędy rozdawali dary. Istniały schroniska dla rannych żołnierzy i porzuconych dzieci.
W Atenach pobierano podatek na rzecz biednych.
Również wiele religii podkreślało obowiązek dawania jałmużny. Arystoteles twierdził, że podstawową relacją
międzyludzką jest wzajemne miłowanie. Człowiek rozwija się w pełni, jeśli darzy sympatią wszystkich i pomaga im.
Podstawową wykładnią człowieczeństwa jest idea utrwalania i wprowadzania pokoju.
W Rzymie wprowadzono w starożytności alimentacje, czyli państwowe zapomogi dla rodziców na biedne dzieci,
chłopcy byli uprzywilejowani (płacono na nich do 18.r.ż, na dziewczynki do 15r.ż) Dzieci stanowiły tanią siłę
roboczą, chłopcy byli żołnierzami.
W starożytnym Rzymie wprowadzono frumentacje – darmowe rozdawnictwo zboża, czasem oliwki, wino, sól. W
czasie wielkich uroczystości świąt państwowych rzucano w tłum złote monety i wydawano uczty dla biednych.
W Rzymie opracowano także pewne rozporządzenia, które ograniczały wydawanie uczt – ich wystawność przez
bogatych. Miało to skłonić do ograniczenia marnotrawienia.
Średniowiecze to głównie religia miała wpływ na działania opiekuńcze. Rozwijały ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz