To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Parametry geometryczne kratownic
Na rysunkach 6.6f i g pokazano kratownice z załamanymi pasami górnymi i dolnym. Umożliwia to ukształtowanie, ustroju odpowiednio do jego wytężenia przez zmianę wysokości konstrukcyjnej kratownicy.
Kratownice (rys. 6.6h, i) są wyposażone w elementy tworzące konstrukcję świetlików. Na rysunku 6.6j przedstawiono dwutrapezową kratownicę o schemacie ustroju dwuprzęsłowego, na rysunku 6.6k natomiast wiązar jednoprzęsłowy ze wspornikiem.
Wysokość konstrukcyjną swobodnie podpartych kratownic trapezowych lub o pasach równoległych przyjmuje się jako 1/12-=-1/7 rozpiętości, przy czym stosunek ten zmniejsza się ze wzrostem rozpiętości, kratownic ciągłych zaś jako 1/16-1-1/8 rozpiętości przęsła ustroju. Wysokość konstrukcyjna na podporze wiązarów połączonych ze słupem w sposób sztywny (rys. 6.6c) nie powinna być mniejsza niż 1/16-j-1/12 rozpiętości.
Przykłady kratownic łukowych pokazano na rys. 6.7. Ustroje te mogą mieć jeden (rys. 6.7a) lub oba pasy (rys. 6.7b i c) w kształcie łuku. Pojedyncze pręty pasów tych kratownic są proste, węzły ich zaś leżą na krzywych łukowych (kołowych, eliptycznych, parabolicznych). Mogą one mieć wysokość konstrukcyjną zmienną (rys. 6.7a, b) lub stałą (rys. 6.7c). Łukowe kratownice stosuje się w obiektach o dużych rozpiętościach (ponad 30 m) jako krzywoliniowe rygle układu poprzecznego (np. oparte na słupach) lub ustroje bezpośrednio oparte na fundamencie.
Posługując się w analizie statycznej belkowym modelem zastępczym dźwigara kratowego, można przyjąć, iż momenty zginające ustroju przenoszą pasy wiązara, siły poprzeczne zaś wykratowanie konstrukcji. Omawiając typy kratownic z uwagi na kształt obrysu dźwigarów, większą uwagę zwrócono na sposoby kształtowania pasów. Układ wykratowania wiązarów pokazanych na rys. 6.4+6.7 należy traktować umownie, jako zapewniający geometryczną niezmienność konstrukcji. Typ układu geometrycznego słupków i krzyżulców kratownicy przyjmuje się m.in. na podstawie analizy jej wytężenia i technologiczności wykonania.
Wykratowanie dźwigarów kratowych pokazane na rys. 6.8a składa się tylko z krzyżulców, przedstawione zaś na rys. 6.8b-f-h ze słupków i krzyżulców.
Bezsłupkowe, trójkątne wykratowanie wiązara (typu V) makrzyżulce naprzemiennie ściskane i rozciągane. Są one najczęściej nachylone do pasa pod kątem 45+50°. Ten typ wykratowania charakteryzuje się małą liczbą węzłów ustroju. W przypadku wiązarów z takim wykratowaniem o pasach nierównoległych różnorodność konstrukcyjno-geometryczna węzłów oraz różne długości prętów mogą być niedogodne technologicznie.
Słupkowo-krzyżulcowe wykratowanie (rys. 6.8b — typ N) składa się ze słupków oraz krzyżulców nachylonych jednostronnie w każdej połowie przęsła kratownicy pod kątem 35^+45°. W tym typie wykratowania krzyżulce opadające, licząc od podpór, są rozciągane, co zmniejsza zużycie materiału.
(…)
…, a równocześnie zapewnia należyte usztywnienie pasa górnego na wyboczenie w płaszczyźnie kratownicy. Konsekwencją zagęszczenia wykratowania ustroju jest wzrost liczby typów (rodzajów) prętów i węzłów, co zwiększa pracochłonność wykonania konstrukcji.
Dobierając typ wykratowania dźwigara, należy przyjmować jednakowe przedziały kratownicy. Zalecenie to jest związane z technologią wykonania i estetyką ustroju…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)