Konstrukcja węzłów - wykład

Nasza ocena:

3
Pobrań: 399
Wyświetleń: 3920
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Konstrukcja węzłów - wykład - strona 1 Konstrukcja węzłów - wykład - strona 2 Konstrukcja węzłów - wykład - strona 3

Fragment notatki:

Konstrukcja węzłów
Węzły konstruuje się metodą graficzno-analityczną, znając geometryczny kształt kratownicy, przekroje poprzeczne prętów oraz długości spoin lub licz­bę łączników. Konstruowanie rozpoczyna się od narysowania osi prętów, zbie gających się w tym węźle, utożsamiając je z osiami ciężkości zastosowanych kształtowników. Następnie na zarysie osi należy zaznaczyć gabaryty prętów nie-przerywanych w węzłach (pasów kratownic), a w dalszej kolejności gabaryty prętów ściskanych, doprowadzanych jak najbliżej do węzłów (z uwagi na moż­liwość wyboczenia blach) oraz prętów rozciąganych. Na krawędzie prętów zbie­gających się w węzłach nanosi się długości spoin niezbędne do ich połączenia, a łącząc końce spoin, uzyskuje się linię łamaną wyznaczającą obrys blachy węzło­wej o teoretycznie najmniejszej powierzchni. Ten kształt blachy węzłowej należy skorygować, uwzględniając zalecenie technologiczne (minimalizację liczby cięć i odpadów) oraz wytrzymałościowe (unikanie koncentracji naprężeń).
Rozmaite kształty geometryczne dźwigarów kratowych, możliwość stosowa­nia różnorodnych kształtowników na pręty ustroju, a także różne rozwiązania kon­strukcyjne i technologiczne (zmierzające do zwiększenia nośności bądź uprosz­czenia wykonania połączeń) powodują, że istnieje wiele rodzajów węzłów kratow­nic. Najprostszą konstrukcję mają węzły pośrednie kratownic (rys. 6.19+6.22), gdy z ciągłym pasem łączy się jeden słupek i jeden łub dwa krzyżulce. Bar­dziej złożoną konstrukcję mają węzły podporowe (por. rys. 6.23+6.26), kaleni­cowe oraz styki montażowe kratownic. Węzły pośrednie wiązarów konstruuje się z blachami węzłowymi lub bez takich blach węzłowych. Połączenia montażowe kratownic oraz ich węzły podporowe wymagają zastosowania dodatkowych blach węzłowych i żeber usztywniających.
Przykłady konstrukcji węzłów kratownic, w których zastosowano blachy wę­złowe, pokazano na rys. 6.19. Węzła wiązara o prętach z dwóch kątowników (rys. 6.19a) nie zaleca się stosować w środowisku oddziałującym korozyjnie. W tym przypadku kątowniki są mocowane do blach węzłowych spoinami pa­chwinowymi. W celu zmniejszenia wymiarów blach węzłowych przycięto odpo­wiednio półki kątowników.
Pręty skratowania lekkich kratownic wykonuje się z pojedynczych kątowni­ków i teowników (rys. 6.19c, d, 6.20b, d). Łączenie takich prętów jest trud­ne i pracochłonne. Jeśli na pasy zastosuje się połówki dwuteowników (por. rys. 6.10d), to krzyżulce z pojedynczego kątownika z pasem mogą być łączone bez blach węzłowych. Pręty skratowania można wtedy umieszczać niesymetrycz­nie względem płaszczyzny dźwigara (np. naprzemiennie w węźle) lub symetrycz­nie, ale z koniecznością wycięcia szczeliny w kątowniku, umożliwiając wprowa­dzenie pręta w węzeł i wykonanie spoin (rys. 6.19d, e). Niesymetryczne umiesz­czenie kątownika (rys. 6.10d) wymaga uwzględnienia dodatkowego wytężenia (skręcania i zginania) prętów, wynikającego z mocowania pręta wykratowania jednym ramieniem. ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz