To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Charakterystyczne przekroje poprzeczne stosowane na pasy
Charakterystyczne przekroje poprzeczne stosowane na pasy (górne i dolne), krzyżulce i słupki kratownic pokazano na rys. 6.17. Wyróżniono trzy rodzaje przekrojów poprzecznych prętów: jednogałęziowe (rys. 6.17a-f-i), dwugałęziowe (rys. 6.17j+o) oraz jednogałęziowe spawane z kształtowników lub blach (rys. 6.17ps-w).
Najprostsze do wykonania są pręty jednogałęziowe (rys. 6.17a-H). Pręty o przekrojach dwugałęziowych (rys. 6.17j-=-o) mają lepsze parametry wytrzymałościowe, lecz są bardziej pracochłonne (na rys. 6.17 linią przerywaną oznaczono przewiązki).
Przy doborze rodzajów przekrojów poprzecznych pasów, krzyżulców i słupków należy uwzględniać postulat związany z jednorodnością konstrukcyjną i technologiczną wykonania wiązara.
Projektując pasy górne wiązarów, należy uwzględnić sposób przekazywania obciążenia na ustrój. W dachach bezpłatwiowych kształtownik pasa górnego powinien mieć poziomą półkę do oparcia płyty osłonowej. Ponadto w przypadku bezpośredniego ułożenia blach fałdowych na wiązarze jest wymagana odpowiednia szerokość pasa górnego kratownicy (gdyż nośność blachy fałdowej jest funkcją wytrzymałości dociskowej na podporze). Pozioma półka pasa górnego wiązara umożliwia dogodne bezpośrednie oparcie płatwi. Jeżeli pasy górne są z rur okrągłych, jest konieczne zaprojektowanie odpowiednich stołeczków do oparcia płatwi, co podwyższa koszty wykonania takiego wiązara. Na pasy górne wiązarów mogą być stosowane elementy o przekrojach poprzecznych pokazanych na rys. 6.17 z wyjątkiem przedstawionych na rys. 6.17g, 1, ł. Na zginane i ściskane pasy górne kratownicy nie jest zalecany przekrój ce-owy (rys. 6.17f). Lepiej w takim przypadku jest zastosować przekroje według rys. 6.17c, d, m, n, o, p, s-i-v, które charakteryzuje zwiększona sztywność giętna w płaszczyźnie kratownicy.
W istniejących konstrukcjach można często spotkać wielogałęziowe przekroje prętów kratownic złożone z dwóch kątowników lub ceowników rozstawionych na grubość blachy węzłowej (rys. 6.17j, ł, m, n, o). Pracochłonność wykonania takich konstrukcji, a przede wszystkim trudny dostęp do powierzchni wewnętrznych podczas renowacji zabezpieczeń antykorozyjnych sprawiają, iż rozwiązania te nie są zalecane (szczególnie w środowisku o podwyższonej i wysokiej agresywności korozyjnej). Znacznie korzystniejsze jest zastosowanie przekrojów zamkniętych (rys. 6.17a-r-c, p-H), a także połówek dwuteowników IPE lub HEA i HEB (rys. 6.17e). W kratownicach silnie obciążonych, o dużych przedziałach stosuje się pręty dwugałęziowe połączone przewiązkami (rys. 6.17k+n) oraz jed-nogałęziowe spawane z kształtowników i blach (rys. 6.17t^w).
(…)
… takich prętów nie powinna być mniejsza niż 50 mm, a szerokość nie większa niż szerokość półki kątownika b (por. rys. 6.15). Osiowy rozstaw przewiązek powinien spełniać warunek l\ < 60«i (gdzie i\ — najmniejszy promień bezwładności pojedynczego kątownika).
Obecnie w projektowaniu dźwigarów kratowych dąży się do stosowania na ich pręty elementów niewymagających dodatkowych czynności technologicznych…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)