Ma 5 stron. Porusza takie tematy jak: suwerenność, prawo do samostanowienia, równość wobec praw i obowiązków, obywatelstwo, status uchodźcy,
PAŃSTWO I JEGO LUDNOŚĆ W UJĘCIU PRAWA MIĘDZYNARODOWEGO
Prawo międzynarodowe reguluje przede wszystkim stosunki między państwami, a więc muszą one wyrazić zgodę na określone wiążące je normy - wola państw jest tu najważniejsza. Tradycyjnymi bowiem i głównymi podmiotami prawa międzynarodowego są państwa, chociaż w ostatnich czasach powstają nowe kategorie takich podmiotów, np. organizacje międzynarodowe. Trzeba jednak pamiętać, że tylko państwa są podmiotami suwerennymi, pełnymi i pierwotnymi - każde z nich z chwilą powstania staje się podmiotem prawa międzynarodowego. Prawo to określa państwo jako „ suwerenną organizację terytorialną”. Jako osoba prawa międzynarodowego państwo winno posiadać określone terytorium, zamieszkującą je ludność oraz suwerenną władzę, to znaczy niepodlegającą żadnej innej władzy, nie czerpiąca od innej władzy swoich uprawnień i będącą jedyną władzą na terytorium państwa.
Suwerenność państwa nie oznacza jednak dowolności postępowania w stosunkach międzynarodowych - musi ono szanować suwerenność innych państw oraz przestrzegać przyjętych zobowiązań międzynarodowych. Zdarza się także, że państwo posiadające suwerenność prawną, nie posiada pełnej suwerenności politycznej czy gospodarczej. Tak się dzieje w przypadku tzw. neokolonializmu, gdy państwa kolonialne chcą utrzymać w zależności formalnie niepodległe , swoje dawne kraje kolonialne. Przeciwstawia się temu przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne ONZ z 1970r. Deklaracja zasad prawa międzynarodowego dotycząca przyjaznych stosunków i współdziałania państw. Deklaracja ta zwraca uwagę, że żadne państwo nie powinno używać środków przymusu w celu podporządkowania sobie innego państwa i zapewnienia sobie w ten sposób jakiegokolwiek rodzaju korzyści. Inne rezolucje Zgromadzenia przypominają o stałej suwerenności państw nad ich zasobami naturalnymi. Obok suwerenności jako podstawowej zasady współczesnego prawa międzynarodowego wymienia się inne prawa zasadnicze państw, są to: prawo do istnienia, do niezawisłości, do równości, do utrzymywania stosunków międzynarodowych oraz prawo do czci. Prawa zasadnicze są jednakowe dla wszystkich państw, natomiast prawa nabyte wynikają przede wszystkim z umów międzynarodowych i mogą być odmienne dla każdego kraju.
W ostatnich czasach bardzo ważną zasadą prawa międzynarodowego stało się prawo narodów do samostanowienia. Nawiązuje do tego Karta NZ, wiele innych aktów ONZ, a także Międzynarodowe Pakty Praw Człowieka ( 16 XII 1966 art. 1). Jeżeli więc jakieś państwo nie pozwala na realizację prawa do samostanowienia narodom zamieszkującym jego terytorium, to jest to sprzeczne z prawem.
Karta NZ potwierdza również prawo każdego członka ONZ - jeżeli dokonano przeciw niemu napaści - do indywidualnej lub zbiorowej obrony. Nie wolno też stosować aneksji i rozbiorów, a inkorporacja jest możliwa tylko za zgodą państwa inkorporowanego.
(…)
… do określonej grupy społecznej lub przekonań politycznych i szuka w związku z tym schronienia poza swoim krajem.
Zalecenie wolności i równości jednostek oraz zapobieganie dyskryminacji z wyżej wymienionych powodów zawiera Powszechna Deklaracja Praw Człowieka uchwalona przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w 1948r. W następnych latach pod auspicjami ONZ podpisano szereg umów dotyczących praw człowieka i zakazu…
… charakterystycznych cech. Są więc państwa jednolite, w których jeden rząd centralny ma prawo zawierania umów międzynarodowych oraz państwa złożone, których części składowe mają ograniczone prawo występowania w stosunkach międzynarodowych i to w sprawach drugorzędnych ( Szwajcaria, dawna RFN ). Inny podział dotyczy położenia geograficznego: państwa śródlądowe bez dostępu do morza, państwa o niekorzystnym położeniu…
…. W zasadzie wszystkie osoby przebywające na terytorium państwa podlegają jego władzy i prawu, ale prawo międzynarodowe wprowadza tzw. immunitety, które przysługują np. dyplomatom. Oznacza to, że osoby posiadające taki immunitet są wyłączone spod władzy i prawa państwa pobytu. Zdarzają się tez osoby nieposiadające żadnego obywatelstwa czyli bezpaństwowcy ( apatrydzi ). Podlegają oni prawu państwa pobytu…
… przestępstwa. Nie wydaje się ściganych za przestępstwa polityczne z wyjątkiem zamachowców, którzy dopuścili się z motywów politycznych zabójstwa głowy państwa, szefa rządu lub osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe. Z powodu braku normy prawa międzynarodowego nakazującej lub zakazującej ekstradycji, decyduje o niej przede wszystkim prawo wewnętrzne i uznanie państwa. Własnych obywateli przeważnie…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)