To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Ćwiczenie nr 17 Oznaczenie zawartości azotu ogólnego metodą Kjeldahla Azot wchodzi w skład licznych związków o podstawowym znaczeniu-aminokwasów, białek, kwasów nukleinowych, witamin i koenzymów. Oznaczenie jego zawartości metodą Kjeldahla w danej próbce organicznej polega na jej mineralizacji w stężonym kwasie siarkowym. Azot występujący w białkach i aminokwasach tej próbki przechodzi w siarczan amonowy z którego później w środowisku zasadowym zostaje uwolniony amoniak a następnie pochłonięty w odmierzonej ilości 0,1 molowego kwasu solnego. Do tego kwasu dodaje się dwie krople odpowiedniego wskaźnika i roztwór miareczkuje. Różnica pomiędzy całkowitą ilością użytego kwasu i ilością kwasu zobojętnionego odpowiada ilości kwasu który przereagował z amoniakiem. Przebieg ćwiczenia: Z dokładnością do 0,0001g odważyłem na wadze technicznej dwie próbki kaszą kukurydzianą i jaglaną i umieściłem je w kolbach Kjeldhla (osobno każdą). Do każdej kolby dodałem 2g miaszaniny selenowej i następnie przy ciągłym mieszaniu dodałem 5 cm3 30% roztworu nadtlenku wodoru (środek ułatwiający mineralizacje).Następnie (pod wyciągiem) ostrożnie małymi porcjami dodałem 10 cm3 stężonego kwasu siarkowego i całość dokładnie wymieszałem. Kolbe zamocowałem na odpowiednim statywie i ogrzewałem przez 15 min zgodnie z zaleceniami instrukcji. Następnie po ostygnięciu kolby dodałem do niej mieszając 5 cm3 30% roztworu nadtlenku wodoru. Ponownie ogrzewałem kolbę i od momentu gdy roztwór stał się klarowny kontynuowałem ogrzewanie przez 15 min. Oziębiłem kolbę i zawartość przeniosłem ilościowo do kolbki miarowej o poj 100 cm3. Kolbę Kjeldahla przepłukałem dwukrotnie małymi porcjami wody destylowanej i popłuczki dołączyłem do kolby miarowej. Następnie dodałem dwie krople oranżu metylowego, uzupełniłem kolbkę wodą do kreski i dokładnie wymieszałem. W wyniku mineralizacji cały azot został związany w postaci siarczanu amonowego. Uwolnienie i destylacje amoniaku przeprowadziłem w aparacie Parnase Wagnera. Przed destylacją amoniaku doprowadziłem do wrzenia wodę w generatorze pary. Wylot chłodnicy zanurzyłem w 25 cm3 0,1 molowego roztworu kwasu solnego znajdującego się w odbieralniku. Do kolbki destylacyjnej 25 cm3 oznaczanego roztworu i dołączyłem do niego 30% roztwór wodorotlenku sodowego. Od momentu kiedy pierwsza kropla destylatu spłynęła do odbieralnika, prowadziłem destylacje jeszcze przez 15 min. Po zakończeniu destylacji do
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)