To tylko jedna z 8 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Sprawozdanie z ćwiczenia nr 2 „Oznaczanie zawartości białka w mleku metodą spektrofotometryczną” Wstęp. Białka są zasadniczymi elementami budowy wszystkich tkanek ustroju człowieka oraz wielu związków , np.: enzymów, hormonów, przeciwciał. Białka regulują procesy przemiany materii i wiele funkcji ustroju, zapewniając prawidłowy stan i funkcjonowanie organizmu. Ze względu na budowę i skład białka dzielimy na białka proste (zbudowane wyłącznie z aminokwasów) i białka złożone (posiadają obok aminokwasów, także części niebiałkowe, tzw. grupy prostetyczne.) Białka proste dzielimy dodatkowo na: protaminy, histony, albuminy, globuliny, prolaminy, gluteiny oraz skleroproteiny. Białka złożone, ze względu na charakter grupy prostetycznej, dzielimy na: nukleoproteidy, fosfoproteidy, chromoproteidy, metaloproteidy, glikoproteidy oraz lipoproteidy. Bogatym źródłem białka są jaja, mleko i produkty mleczne, mięso zwierząt hodowlanych oraz ryby. Produkty te zawierają białka o wysokiej wartości odżywczej, tzw. białka pełnowartościowe, w skład których wchodzą wszystkie egzogenne aminokwasy w proporcjach zapewniających ich maksymalne wykorzystanie przez organizm ludzki. Białka mleka dzieli się ze względu na ich budowę, rolę biologiczną i właściwości funkcjonalne na kazeiny, białka serwatki oraz otoczki kuleczek tłuszczowych. Kazeiny są to najważniejsze białka mleka krowiego, jego zawartość wynosi 2,4-2,6%. Kazeiny strącają się z surowego, odtłuszczonego mleka w temp. 20ºC przy pH 4,6; w mleku występują w postaci miceli tworzących roztwór koloidalny. Ilościowa metoda oznaczania zawartości białka w produktach żywnościowych opiera się głównie na obecności w ich strukturze atomów azotu i przeprowadza się metodami bezpośrednimi i pośrednimi. Do bezpośrednich metod oznaczania białka należą metody spektrofotometryczne, nefelometryczne oraz refraktometryczne. Metody pośrednie (np. metoda Kjeldahla) polegają najczęściej na określeniu zawartości azotu, a następnie przeliczeniu go na białko przy użyciu odpowiednich współczynników przeliczeniowych. Według innego podziału metody oznaczania białka dzielą się na następujące grupy: - metoda Kjeldahla, - metody oparte na wbudowaniu barwnika do białka, - miareczkowanie formolowe, - metody spektrofotometryczne, - metody immunologiczne. Do oznaczania białka na zajęciach laboratoryjnych zastosowano metodę opartą na tworzeniu barwnych kompleksów białek z czernią amidową 10B. Po za tym w metodzie tej stosowane są inne organiczne barwniki, np. oranż G, błękit Coomassie G-250, które mogą być
(…)
… → stężenie mleka rozpuszczonego w 1 l
wody
2. Schemat analizy roztworów wzorcowych.
Odważenie kazeiny na wadze analitycznej
↓
1.
2.
7 mg
7 mg
10 mg
15 mg
13 mg
20 mg
16 mg
25 mg
19 mg
30 mg
↓
Dodanie do każdej probówki:
- 2 ml wody destylowanej
- 8 ml podstawowego roztworu czerni amidowej 10B
↓
Pomiar absorbancji przy
Wytrząsanie
długości fali λ=590 nm
↓
Lp
.
Masa kazeiny
[ mg]
1
7
Odwirowanie…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)