To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
4. Najważniejsze ośrodki wytwarzania książki rękopiśmiennej w średniowieczu.
W okresie średniowiecza „produkcją” książek zajmowały się głównie skryptoria klasztorne i katedralne. Kierowali nimi przeważnie opaci i biskupi. Tworzono tam książki na użytek wspólnoty klasztornej i dla klasztorów filialnych. Powstawały tam również prawdziwe dzieła sztuki przeznaczone dla nominatów kościelnych, dobroczyńców kościołów. BIZANCJUM: -klasztory na płw. Synaj;
-klasztory w górach płw. Athos nad M. Egejskim;
-klasztor Studion w Konstantynopolu. Opat Teodor Studyta zreformował regułę zakonu bazylianów, zalecając mnichom kaligraficzne przepisywanie rękopisów. W tym klasztorze założył skryptorium, które zasłynęło ze wspaniałego kopiowania kodeksów piękną minuskułą grecką, stworzoną przez tamtejszych kaligrafów.
ARABOWIE: -Tripolis - centrum produkcji i handlu książką.
EUROPA: WCZESNE ŚREDNIOWIECZE: -klasztor Monte Casino we Włoszech (założył go w 529r. Benedykt z Nursji. Święty Benedykt tworząc regułę zakonną, uznał, że obcowanie z książką jest nieodłącznym elementem ascezy. Bracia zakonni mieli obowiązek cały wolny czas poświęcić na przepisywanie i studiowanie ksiąg. Dlatego w klasztorze tym powstała szkoła pisarska zwana benewecką. Klasztory zakonu rozprzestrzeniły się szybko po całej Europie); -klasztor Vivarium w Kalabrii (założył go Kasjodor w 555r. i zorganizował tam skryptorium);
-w Akwizgranie na dworze Karola Wielkiego funkcjonowały: szkoła pałacowa, skryptorium, biblioteka;
-biblioteka papieska w Rzymie (zapoczątkowana już od IV w., wraz ze skryptorium służyła potrzebom centralnych władz kościoła).
XII i XIII w. -rozwój uniwerków (Bolonia, Padwa, Paryż, Oxford, Praga, Chartres, Orlean, Montepeleier, Salerno). Zatrudniały one stacjonariuszy (więcej o nich w opracowanym zagadnieniu: KSIĄŻKA RĘKOPIŚMIENNA W DZIAŁALNOŚCI KOŚCIOŁA...). Na niektórych uczelniach ze względów finansowych profesorowie i studenci sami przepisywali książki;
-zawodowi, świeccy rzemieślnicy, jak np. introligatorzy (gł. Anglia, Francja);
-wytworzyła się cała grupa społeczna trudniąca się dorywczo przepisywaniem. Warstwę tę tworzyli nauczyciele, studenci, niżsi duchowni, kanceliści miejscy, waganci wędrujący z miejsca na miejsce, ci, którzy nie dokończyli nauk i nie osiągnęli stanowisk, ale potrafili pisać.
XIV w. -laickie zrzeszenia i cechy rzemieślników związanych z wytwarzaniem książek;
-na terenie Niderlandów powstało stowarzyszenie Fratres Vita Communuis (Bractwo Wspólnego Życia). Członkowie bractwa prowadzili klasztorny tryb życia, bez składania ślubów zakonnych. Zajmowali się prowadzeniem akcji charytatywnych, nauczaniem
(…)
… powstało stowarzyszenie Fratres Vita Communuis (Bractwo Wspólnego Życia). Członkowie bractwa prowadzili klasztorny tryb życia, bez składania ślubów zakonnych. Zajmowali się prowadzeniem akcji charytatywnych, nauczaniem i przepisywaniem ksiąg. To ostatnie zajęcie stanowiło ich główne źródło utrzymania. Opanowawszy po mistrzowsku sztukę kaligrafii i zdobnictwa, podejmowali się wytwarzania ksiąg…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)