6-stronicowa notatka w formacie doc z przedmiotu pedagogika. Praca z pedagogiki ogólnej dotyczy etyki zawodu nauczyciela, a w szczególności osobowości nauczyciela. W notatce można spotkać się przykładowo z następującymi tematami i pojęciami: kompetencje pedagoga, metody nauczyciela, zdolności prowadzącego, dominacja uczącego, determinanty rozwoju człowieka, filozofia, zdolność samooceny, autoewaluacja, działania w procesie edukacji, predyspozycje nauczyciela, kierowanie się dobrem dziecka, wrażliwość, umiejętność negocjacji, wybitny pedagog, słuchanie dziecka, kompromis, dysfunkcyjność szkolnictwa, przygotowanie do życia społecznego, obowiązek ukształtowania mechanizmów myślenia, proces edukacyjny dzieci i młodzieży. Czytając pracę można spotkać się także z takimi pojęciami: Światowa Deklaracja Praw Człowieka, Janusz Korczak, szacunek do dziecka, ubliżanie dziecku, panowanie nad emocjami, stosowanie humanitarnych metod, metoda pozytywnego bodźca, praca dydaktyczna nauczyciela, kształtowanie postaw podmiotowych, partnerstwo, stosunku międzyludzkie, więzi osobowe, nauka postaw prospołecznych, zajęcia w grupach, praca w zespole, wartości społeczne, świadomość ograniczeń, stosowanie metod aktywnych, pojęcie dobrego nauczyciela, wiedza teoretyczna, kształtowanie osobowości nauczyciela.
Monika Wawrzak
Studia podyplomowe
Pedagogika ogólna
Etyka zawodu nauczyciela
Osobowość nauczyciela
Człowiek kształtowany jest przez swoje środowisko od momentu przyjścia na świat. Początkowo wpływ taki mają rodzice i rodzina. Z biegiem lat jednym z najważniejszych źródeł informacji o świecie staje się szkoła, a wraz z nią nauczyciel. Początkowo ukształtowane postawy są szkieletem, na którym powstają dalsze wartości i zachowania, które dziecko poznaje i internalizuje w procesie stawania się dorosłym, pełnowartościowym człowiekiem. Lata nauki są więc momentem, w którym decyduje się los przyszły każdej pojedynczej osoby, dlatego filozofia, cechy charakterologiczna i zdolność do samooceny jest tak ważna dla działań podejmowanych w procesie edukacji. Stawanie się dobrym nauczycielem jest procesem, który prowadzi do ukształtowania się, zgodnie z predyspozycjami osoby, nauczyciela, który dba o dobro dziecka i tym dobrem się kieruje. Aby stać się wybitnym pedagogiem, przyjacielem a zarazem przewodnikiem dziecka, kandydat lub już uczący człowiek musi posiadać pewne predyspozycje wrodzone, które pozwolą jemu na refleksję nad własnym zachowaniem, a w dalszym czasie prowadzą do zmiany niekorzystnych zachowań. Tak więc nauczyciel, poza wielką miłością do dzieci, wrażliwością, umiejętnością negocjacji, stanowczością, opanowaniem oraz umiejętnością doprowadzania do kompromisu, słuchania dziecka itp., musi dostrzegać w sobie pozytywne postawy i te, które nie są korzystne w procesie edukacji. Te przemyślenia wzbogacają proces nauczania i wychowania dziecka w szkole.
Współczesna szkoła jest w trakcie reformacyjnych zmian, które mają za zadanie zmianę dotychczas panujących zasad nauczania. Obecnie nauczyciel nie ma być już li tylko wykładowcą, który przekazuje wiedzę. „Dysfunkcjonalność dostrzega się przede wszystkim w działalności szkolnictwa, które słabo przygotowuje do życia społecznego (tego w skali całego społeczeństwa czy dużych społeczności, ale i tego w skali małych grup społecznych - z rodziną włącznie), nader często nie przygotowuje do życia zawodowego, często nie przygotowuje też do samorozwoju - dalszej edukacji, udziału w kulturze, spędzania wolnego czasu itd.”. Do
(…)
… osobowości nauczyciela nie jest zjawiskiem kończącym się; jest procesem ciągłym, a przedstawione powyżej przemyślenia świadczą o moim rozumieniu instytucji pedagoga i stanowią drogowskaz dla pracy nad kształtowaniem siebie, jako nauczyciela, w przyszłości.
BIBLIOGRAFIA:
Jean Piaget, Dokąd zmierza edukacja, Warszawa 1977, PWN, ss.115.
Adele Faber, Elaine Mazlish, Wyzwoleni rodzice wyzwolone dzieci. Twoja droga do szczęśliwej rodziny, Poznań 1994, Media Rodzina, ss. 219. Tadeusz Pilch, Spory o szkołę, Warszawa 1999, Wydawnictwo Akademickie „Żak”, ss. 219.
Tadeusz Lewowicki, Przemiany oświaty, Warszawa 1997, Wydawnictwo „Żak”, ss169.
Tadeusz Lewowicki, Przemiany oświaty, Warszawa 1997, Wydawnictwo „Żak”, s.31.
Jean Piaget, Dokąd zmierza edukacja, Warszawa 1977, PWN, s.55.
Adele Faber, Elaine Mazlish, Wyzwoleni rodzice wyzwolone dzieci. Twoja droga do szczęśliwej rodziny, Poznań 1994, Media Rodzina, s.27. Tadeusz Pilch, Spory o szkołę, Warszawa 1999, Wydawnictwo Akademickie „Żak”, s.109 - 110. Tamże, s.33.
Jean Piaget, op.cit., s.25. 1
…
… świadka historii, obserwatora, opowiadamy się za człowiekiem - kreatorem siebie i warunków swego życia, zdolnego do samodoskonalenia i doskonalenia świata, który go otacza. Odrzucamy człowieka samotnika, egoistę na rzecz człowieka wtopionego w tkankę społeczną, żyjącego we wspólnocie. Odrzucamy człowieka przenikniętego ideą zdobywcy i konsumenta, zachłannością na posiadanie. Chcemy wychować człowieka…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)